Nieuwsbrief Behold Israel | Amir Tsarfati | 18 januari 2024

Shalom uit Israël! Zelfs als ik het gerommel van straaljagers hoor echoën in de lucht boven mij, ben ik nog steeds verbaasd over de schoonheid van het land dat mij omringt. De Jizreëlvallei, die zich kilometers ver onder mijn huis uitstrekt, is weelderig en vruchtbaar. De groene rijkdom van de gewassen wordt slechts hier en daar onderbroken door de rijke bruine grond dat door boeren met hun tractoren en ploegen wordt omgedraaid. Het is idyllisch en doet me denken aan die treffende beschrijving van dit land als een land dat overvloeit van melk en honing.

Toch hangt er, ondanks de wonderbaarlijke vruchtbaarheid van het moderne Israël, nog steeds een sluier van verdriet over het volk. Het afgelopen weekend was het 100 dagen geleden dat Hamas-terroristen de grens met Gaza overstroomden en begonnen met het martelen, verkrachten, ontvoeren, vermoorden en verminken van elke Israëliër die ze maar konden vinden. Zelfs vandaag de dag zijn er nog steeds 132 gijzelaars die in gevangenschap verblijven en de wreedheid van deze wilden ondergaan. Stel je voor dat je één van deze onschuldigen bent; een gewone burger, die uit je huis wordt weggerukt, gedwongen om te zien hoe je dierbaren worden afgeslacht en vervolgens honderd dagen lang dag in dag uit worden misbruikt door de handen van je ontvoerder. Het is zo gruwelijk dat ik mijn gedachten niet te diep in hun ervaring kan laten duiken. Het is te donker. Het is te slecht.

De afgelopen maanden ben ik noodzakelijkerwijs ondergedompeld geweest in wat er in mijn land heeft plaatsgevonden: de vervolging van de oorlog, de terugkeer van de gijzelaars, de terroristische aanvallen. Maar zelfs met die primaire focus ben ik niet uit het oog verloren wat er in de rest van de wereld gebeurt. Zoveel locaties buiten Israël zijn in oorlog of staan ​​op het punt van uitbarsten. Er zijn mensen die zeggen dat we aan de vooravond van een nieuwe wereldoorlog staan. Nog maar drie dagen geleden zei de Britse minister van Buitenlandse Zaken Grant Shapps in een toespraak dat het ‘tijdperk van het vredesdividend voorbij is’ en dat we ons nu in een ‘vooroorlogse’ periode bevinden die uiteindelijk zou kunnen leiden tot conflicten waarbij Rusland, China en Iran betrokken zijn. En Noord-Korea. Ik ben het met veel van wat hij zegt eens. Maar nadat we de balans opgemaakt hebben van onze mondiale situatie, geloof ik dat er een sterk argument kan worden aangevoerd …dat we al in een wereldoorlog verwikkeld zijn.

In de nieuwsbrief van vandaag wil ik kijken naar acht conflictgebieden of potentiële conflicten waarbij een zeer groot percentage van Europa, Azië en Noord-Amerika betrokken is, en onderzoeken wat er de afgelopen week in elke situatie heeft plaatsgevonden.

Conflicten uit de wereldoorlog

Israëls conflict met Gaza, de Westelijke Jordaanoever en Libanon

Succesvolle zware bombardementen en strategische militaire manoeuvres gaan door in Gaza in Khan Yunis, Noord-Shati en Beit Bahia. Maandag zei de Israëlische minister van Defensie, Yoav Gallant, dat de “intensieve fase” van het offensief in het noorden van Gaza voltooid is, en binnenkort ook in het zuiden zou moeten eindigen. Dit betekent echter niet dat de strijd voorbij is. De Israëlische strijdkrachten (IDF) gaan eenvoudigweg over naar de volgende fase waarin terroristen en hun faciliteiten, infrastructuur en wapens zullen worden uitgeroeid. Toen Gallant werd gevraagd of er binnenkort een einde zou komen aan de militaire actie, koppelde Gallant zijn negatieve antwoord aan de gijzelaars die nog steeds in gevangenschap zitten, door te zeggen: “Als het vuur stopt, zal het lot van de gijzelaars voor vele jaren bezegeld zijn: de gevangenschap van Hamas. Zonder militaire druk zal niemand met ons praten. Alleen vanuit een sterke positie kunnen de gijzelaars worden bevrijd.”

De IDF is vastbesloten de dreiging vanuit het zuiden het hoofd te bieden, omdat zij de wreedheid van de vijand begrijpen:

Op 7 oktober werd de 19-jarige Adir Tahar op brute wijze vermoord toen Hamas-terroristen een antitankraket op hem afvuurden, gevolgd door het gooien van drie granaten. Toen Adirs vader, David, het autopsierapport las, bleek dat zijn lichaam ernstig beschadigd was en dat de terroristen hem hadden onthoofd en zijn hoofd hadden gestolen. Dit was het begin van de wanhopige en tragische zoektocht van een vader naar het hoofd van zijn zoon, zodat hij hem op zijn minst met enige waardigheid kon begraven. Na weken zonder aanwijzingen bekende een ondervraagde terrorist dat hij het hoofd van Adir had en had geprobeerd het in Gaza voor 10.000 dollar te verkopen. Op basis van zijn informatie doorzocht de IDF een ijssalon in Gaza en vond Adirs hoofd in een koffer die in de vriezer stond. David kon zijn zoon eindelijk intact begraven.

Het zijn verhalen als deze die ons Israëliërs zullen laten vechten totdat we er zeker van zijn dat al onze grenzen veilig zijn.

De nachtelijke operaties op de Westelijke Jordaanoever gaan door. Dinsdag werd een terroristische celleider, Abdullah Abu Shalal, gedood door een IDF-luchtaanval in Nabloes. De volgende nacht resulteerde een grootschalige operatie in Tulkarm in de arrestatie van 300 terroristen. Jenin en Dora zagen ook gevechten. Al deze acties zijn bedoeld om Palestijnse terroristen uit te roeien die erop uit zijn onschuldige Israëliërs te vermoorden. Zondag en maandag werden twee terreurpogingen verijdeld, waarbij de daders om het leven kwamen. Tragisch genoeg slaagden twee Arabieren van de Westelijke Jordaanoever dinsdag in hun plan. Ze namen allemaal auto’s in beslag en staken hun chauffeurs neer. Vervolgens ramden ze de voertuigen op voetgangers. Bij de aanval kwam een ​​79-jarige vrouw om het leven en raakten nog eens 17 mensen gewond.

De IDF hield dinsdag een oefening waarbij een aanval in Libanon werd gesimuleerd. IDF-majoor-generaal Ori Gordin, hoofd van het Noordelijk Commando, zei: “We zijn hier meer klaar voor dan ooit tevoren, als het moet vanavond.” Ondertussen gaan de grote luchtaanvallen door op Iraanse en Hezbollah-doelen in Zuid-Libanon.

Conflict van Iraakse milities met Israël

Kanalen die banden hebben met sjiitische milities in Irak beweren dat een explosie op de olieraffinaderijen van Haifa Bay op zondag het gevolg was van een kruisraket die zij hadden gelanceerd. Terwijl het Islamitische Verzet in Irak de overwinning vierde, zeiden Israëlische functionarissen: “Niet zo snel.” Het Israëlische Ministerie van Bescherming beweert in plaats daarvan dat het een “storing van een polyetheenmachine in de Carmel Olefins-fabriek in Haifa” was die de explosie veroorzaakte. Wat het echte verhaal hier ook is, er bestaat geen twijfel over dat door Iran gesteunde milities in zowel Irak als Syrië getraind en bewapend zijn en gewoon wachten op hun kans om de grens met Israël over te steken en hun eigen moorddadige razernij uit te voeren.

Het conflict van Iran met Syrië, Irak en Pakistan

Je zou denken dat Iran zijn handen vol heeft aan zijn voortdurende proxy-oorlog met Israël en Saoedi-Arabië. Maar blijkbaar zijn de ayatollahs het zat om al hun “Arabische gespuis” het vuile werk voor hen te laten opknappen. Ze willen ook dat hun handen bebloed worden. Begin deze week lanceerde Iran in een periode van 24 uur luchtaanvallen met raketten en drones op Syrië, Irak en Pakistan. In Erbil, Irak, richtte de IRGC zich op een bekende plaatselijke zakenman en doodde hem en zijn gezin. Ze rechtvaardigden de actie door te zeggen dat het een Mossad-hoofdkwartier was. De Iraakse minister van Buitenlandse Zaken veroordeelde de aanval op CNN en zei dat Iran Israël thuis niet kon raken, dus gingen ze naar het dichtstbijzijnde veronderstelde doelwit. Maar het waren niet de aanvallen in Syrië en Irak die voor de meeste opschudding zorgden, want wie vuurt tegenwoordig geen raketten af ​​op deze twee landen?

In plaats daarvan kwam het grootste probleem voort uit de schending door Teheran van de Pakistaanse soevereiniteit. Door een ballistische raket af te vuren op het hoofdkwartier van Jaish al-Adel, een gewapende soennitische militie, in de Pakistaanse provincie Balochistan, vlakbij de Iraanse grens. Pakistan waarschuwde onmiddellijk voor de ernstige gevolgen van de aanval en ging vervolgens over tot het sluiten van de grens met Iran, terwijl het troepen naar het gebied stuurde. Baluchi-militanten wachtten niet tot de Pakistaanse regering actie zou ondernemen tegen Iran. De groep Gish al-Adel heeft woensdag een hoge IRGC-officier in Balochistan doodgeschoten. Ook lanceerde Iran woensdag opnieuw een luchtaanval op Pakistan, en nu vliegen Pakistaanse F-16’s rond de grens. Vandaag ging de actie verder. Pakistan lanceerde een drone- en raketaanval op terroristische organisaties in het zuidoosten van Iran. Het niet raken van officiële Iraanse doelen was een strategische zet, waardoor Teheran wist dat Islamabad in staat was tot eenzelfde soort grensoverschrijdende luchtaanval. In plaats van een klap was dit meer een stoot tegen de borst. Iran eiste, in een daad van wat de Perzische versie van ‘chutzpah’ ook is, een verklaring voor de acties van Pakistan en gaf onmiddellijk opdracht tot militaire oefeningen in het gebied. Dit is een conflict dat in de gaten moet worden gehouden, en nogmaals, het kan niet genoeg worden benadrukt dat deze verandering van filosofie door het islamitische regime in Iran, waarbij rechtstreeks wordt opgetreden in plaats van via hun handlangers, een belangrijke stap is.

Jemen’s conflict met de VS en Groot-Brittannië

Afgelopen donderdag vonden de Verenigde Staten en Groot-Brittannië een grote gezamenlijke luchtaanval plaats op 62 doelen op 16 verschillende locaties van de Jemenitische Houthi-rebellen. Dit kwam nadat de door Iran gesponsorde proxy-militie haar strijd tegen de scheepvaart in de Rode Zee en de staat Israël voortzette. In een officiële verklaring van het Amerikaanse ministerie van Defensie schreef minister Lloyd Austin dat de aanvallen “gericht waren op locaties die verband hielden met de ballistische en kruisraketten van de Houthis, en de kustradar en luchttoezichtcapaciteiten.” Het doel van de actie was “het ontwrichten en degraderen van de capaciteiten van de Houthi’s om zeelieden in gevaar te brengen en de wereldhandel in een van ‘s werelds meest kritieke waterwegen te bedreigen.” De Houthi’s reageerden woensdag met een drone-aanval op een Amerikaans schip in de Straat van Aden.

Om hun onvrede met de Houthi’s te benadrukken heeft de Amerikaanse regering de terroristische groepering opnieuw bestempeld als een “terroristische groepering”. De vorige regering had de Jemenitische rebellengroep, formeel bekend als Ansarallah (“Aanhangers van God”), op de lijst van Buitenlandse Terroristische Organisaties (FTO) geplaatst, waardoor tegoeden konden worden bevroren en rekeningen konden worden geblokkeerd. Maar al vroeg in de regering-Biden verwijderde het ministerie van Buitenlandse Zaken ze van die lijst. De herbenoeming van woensdag stopte met het teruggeven van de Houthi’s aan de FTO, en verklaarde hen in plaats daarvan tot een Special Designated Global Terrorist Group (SDGT). Gemak van humanitaire hulp was de reden die de regering aangaf, en zij zeggen zich het recht voor te behouden om de benaming te wijzigen.

De bezorgdheid over de mondiale oorlog kan hier worden afgeleid uit de vraag wie de luchtaanvallen heeft veroordeeld. Zowel de Russische president Poetin als de Turkse president Erdogan spraken zich krachtig uit tegen de actie. Het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken uitte zijn bezorgdheid over de escalatie van de vijandelijkheden in de Rode Zee. Dit is nog een militaire kwestie die het oosten van het westen scheidt

Het Russische conflict met Oekraïne

Het is een jaar, tien maanden, drie weken en vijf dagen geleden dat de ‘speciale militaire operatie’ van Vladimir Poetin werd gelanceerd. In die periode zijn een half miljoen soldaten en burgers gedood of gewond geraakt. Volgens de Duitse krant Bild is Rusland nu in het geheim bezig met het bedenken van een strategie om het conflict uit te breiden naar NAVO-landen. De Russische woordvoerster van buitenlandse zaken, Maria Zakharova, was er snel bij om de beschuldigingen te verwerpen door het te vergelijken met een “machtige horoscoop van vorig jaar voor Vissen in Kreeft.” Ik weet niet zeker wat dat betekent, maar ik vermoed dat het negatief is. Maar als het tij zich in de oorlog met Oekraïne tegen Rusland zou keren, is het heel gemakkelijk om te zien hoe een wanhopige Poetin het conflict in een greep naar de macht uitbreidt.

Chinese bedreigingen tegen Taiwan

De dagen voorafgaand aan de presidentsverkiezingen in Taiwan afgelopen zaterdag vormden de perfecte gelegenheid voor China om opnieuw zijn eigendomsaanspraken op het eiland te benadrukken. In een toespraak ter viering van het nieuwe jaar beweerde de Chinese president Xi dat eenwording een ‘historische onvermijdelijkheid’ is. De Chinese luchtmacht en marine maken consequent inbreuk op de soevereiniteit van Taiwan, alleen maar om hen eraan te herinneren dat ze dichtbij zijn. De verkiezing tot president van Taiwan op zaterdag van Lai Ching-te, die Peking als een gevaarlijke separatist beschouwt, zal de spanning ongetwijfeld nog verder opvoeren.

Het buitenland weegt mee met zijn mening. Aleksandr Dugin, een naaste adviseur van Vladimir Poetin, is van mening dat de tijd voor China optimaal is om een ​​militaire operatie tegen Taiwan te beginnen. De Amerikaanse president Biden gebruikte de verkiezingen als een kans om de wereld eraan te herinneren dat Amerika de onafhankelijkheid van Taiwan niet steunt. Dit is het officiële standpunt van de VS sinds 1979. In 2016 deed de nieuwgekozen president Donald Trump echter een oproep aan de toenmalige president van Taiwan, wat leidde tot een harde veroordeling door China. Hij was de eerste president die een dergelijke oproep deed sinds Jimmy Carter. Als het er ook maar op lijkt dat de 45e president een kans heeft om terug te keren naar het kantoor en de 47e president te worden, zou het niet verrassend zijn als China vóór de Amerikaanse verkiezingen in november een actie tegen Taiwan zou lanceren.

Turkije valt de Koerden aan

Turkse gevechtsvliegtuigen vlogen vrijdag Syrië en Irak binnen en lieten raketten neerregenen op ruim twintig doelen van de Koerdische Arbeiderspartij (PKK) en de Volksbeschermingseenheden (YPG). De aanval was een vergelding voor een aanval van de PKK op een Turkse legerbasis in Noord-Irak de dag ervoor, waarbij negen Turkse soldaten om het leven kwamen en nog eens vier gewond raakten. De regering van president Erdogan beschouwt deze twee groepen als terroristen, wat wrijving veroorzaakt met de Amerikaanse regering, die samenwerkt met de YPG in de strijd tegen Islamitische Staat (ISIS).

Noord-Koreaanse bedreigingen tegen Zuid-Korea

De agressieve retoriek van Kim Jong-un tegen Zuid-Korea wordt evenzeer geëvenaard door zijn agressieve acties. Iets minder dan twee weken geleden vuurde het Noord-Koreaanse leger tweehonderd artilleriegranaten af ​​op de maritieme bufferzone die tussen hen en hun zuiderbuur was aangelegd. Om dezelfde redenen waarom de Chinese Xi een stap vóór de Amerikaanse verkiezingen tegen Taiwan zou kunnen overwegen, zou Opperste Leider Kim in de herfst wellicht met een besluit over Zuid-Korea moeten komen.

Let op – Dit is een vertaalde wekelijkse nieuwsbrief uit het Engels van Amir Tsarfati van Behold Israel. Dit gaat over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.

Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de engelstalige nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.