Eindtijd Nieuwsbrief Behold Israel | Amir Tsarfati | 3 oktober 2024

Toen ik de nieuwsbrief van vorige week plaatste, herinner ik me dat ik dacht: “Volgende week zal het zeker wat rustiger zijn.” Dat is wat ik krijg als ik vergeet dat ik in het Midden-Oosten woon. De grondstrijd was afgelopen donderdag al begonnen en de IDF maakte zich op om de grens met Libanon over te steken. Hassan Nasrallah en zijn handlangers bij Hezbollah vuurden raketten af ​​alsof ze op een uitverkoop waren en uitten allerlei soorten bedreigingen.

Toen kwam vrijdag en alles ontplofte letterlijk! De Verenigde Naties kwamen bijeen in New York en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu besloot naar Amerika te gaan om dat verheven orgaan toe te spreken. Waarom zou je je tijd verspillen door de halve wereld over te vliegen om met een stel schijnheilige politici te praten die waarschijnlijk meteen weglopen zodra je begint te spreken? Blijf lezen; het is heel goed mogelijk dat zijn vertrek eigenlijk een gecoördineerde afleiding was.

Nu Netanyahu weg was, hield Hassan Nasrallah, de secretaris-generaal van Hezbollah, een bijeenkomst in zijn geheime bunker onder een woongebouw in de buitenwijk Dahieh van Beiroet. Bij deze bijeenkomst waren veel leiders van Hezbollah aanwezig, evenals een generaal van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC). Wat was dit doel? Het was om via de Iraanse generaal een speciale boodschap te horen van de hoogste leider van Iran, waarin hij Nasrallah waarschuwde dat Israël zich voorbereidde om hem te vermoorden. De enige hoop die de Hezbollah-leider had was zich te verstoppen in Iran. Of de IRGC-generaal wel of niet de kans heeft gehad om deze nauwkeurige waarschuwing te geven, zullen we nooit weten. Niet lang nadat Netanyahu van het podium bij de VN aftrad, raceten F-15I-straaljagers van de Israëlische luchtmacht (IAF) de lucht in boven Beiroet. Toen de vliegtuigen de schuilplaats van Nasrallah bereikten, lieten ze hun lading vallen: meer dan 80 bommen, waaronder minstens 15 bunkerbrekers van één ton.

Het was een passend einde voor Nasrallah, een man met het bloed van veel Israëli’s en Amerikanen aan zijn handen. De secretaris-generaal van Hezbollah was niet de enige die stierf. Al zijn commandanten die hij had binnengebracht, stierven met hem. Een groot verlies was Ali Karaki, de commandant van het Zuidfront van Hezbollah, die tijdens de operatie omkwam. Ook geëlimineerd was de IRGC-generaal met de boodschap van de Opperste Leider, Abbas Nilforoushan, plaatsvervangend commandant van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC) en commandant van de Quds-strijdkrachten in Libanon. Bij één ongelooflijke luchtaanval werd het hoofd van het monster vernietigd, samen met zijn nek, schouders en bovenlichaam.

Zaterdag werd Hashem Safieddine, een neef van Nasrallah, benoemd tot nieuwe secretaris-generaal van de gehavende terroristische organisatie. Ik vermoed dat ze dat een ‘tijdelijke baan’ noemen:-)

Zelfs nu Nasrallah weg is, is er nog genoeg over van Hezbollah om de strijd aan te gaan. Raketten blijven over de grens vliegen. De meeste worden onderschept, maar sommige bereiken de grond. Tot dusver is bij de meest recente gevechten geen menselijke Israëliër gedood door een Hezbollah-raket. Sommige kippen, koeien en een paard hebben niet zoveel geluk gehad. Omdat de terroristen weigeren de wapens neer te leggen, gaat de Israëlische Operatie Northern Arrows door. Straaljagers decimeren wapenvoorraden in Libanon en Syrië. Grondtroepen sporen het tunnelsysteem van Zuid-Libanon op en blazen het op.

Zelfs voordat de IDF de grens overstak en de steden binnentrok, onthulden ze bewijzen die ze hadden gevonden over hoe gruwelijk het oorspronkelijke plan om Israël aan te vallen was geweest. Zoals ik al vaker heb gezegd, moest dit een gelijktijdige aanval zijn waarbij alle Iraanse bondgenoten betrokken waren – Hezbollah, Hamas, de Houthi’s en de andere Syrische en Iraakse proxy-milities. Van deze aanvalstroepen was niemand sterker of beter getraind dan Hezbollah. Jarenlang hadden ze hun Radwan-troepenmacht voorbereid op een invasie in Israël. Ze waren volledig bereid om binnen te vallen, wreed te zijn, te verkrachten, te martelen en te moorden zoals Hamas deed, maar ze zouden het doen met een georganiseerd plan en veel betere wapens. Ze hadden kaarten voor Joodse steden, plattegronden voor militaire locaties en strategieën, allemaal voorbereid. Maar toen kon Yahya Sinwar van Hamas niet lang wachten en ging vroeg van start, wat werkelijk een wonderbaarlijke tussenkomst van God was. In plaats dat Hezbollah zijn goed geplande invasie van Israël vanuit Libanon uitvoert, valt Israël nu Libanon binnen om Hezbollah op te sporen en te elimineren.

Terwijl de gevechten aan de noordgrens van Israël heviger werden, was het islamitische regime in Iran een aanvalsplan aan het voorbereiden. Ze schaamden zich al na het mislukken van Operatie True Promise in april 2024, toen ze 170 dodelijke drones, meer dan dertig kruisraketten en meer dan 120 ballistische raketten op Israël afvuurden, wat resulteerde in de kritieke verwonding van één enkele Israëlisch-bedoeïen. In de daaropvolgende zes maanden had Israël niet alleen Hamas-leider Ismail Haniyeh in het hart van Teheran vermoord, maar nu hadden ze ook het lef om Irans trouwe paddenstoel Hassan Nasrallah en hun eigen plaatsvervangend commandant van de IRGC, Abbas Nilforoushan, in één klap uit te roeien. Iran had eieren over zijn hele gezicht. Israël moest betalen.

Zo ontving Israël dinsdagavond een waarschuwing – vreemd genoeg, van de VS – dat Iran op het punt stond een ballistische raket te lanceren. En ja hoor, 190 gigantische ballistische raketten verlieten lanceerinrichtingen in Iran op weg naar Israël in Operatie True Promise 2, een naam die het gevoel heeft dat hij dringend een ondertitel nodig heeft, zoals ‘Terug uit de dood’ of ‘Deze keer is het persoonlijk’. De aanval begon niet goed. Er waren een aantal raketten die omhoog gingen en meteen weer naar beneden kwamen. Vijf Iraanse soldaten kwamen op deze manier om het leven. Maar de rest vloog richting Israël in de grootste ballistische raketaanval die de wereld ooit heeft gezien. In Israël haastten we ons naar onze schuilkelders waar we baden voor Gods tussenkomst.

Toen we de knallen begonnen te horen, was het duidelijk dat er iets ongelooflijks aan de hand was. Een flink aantal van ons gingen weer naar buiten om te filmen wat er in de lucht gebeurde. In Israël hebben we drie lagen raketbescherming.

• We hebben de Iron Dome voor korteafstandsraketten,
• David’s Sling voor middellange afstandsraketten,
• en Arrow die zich richt op ballistische raketten die buiten de atmosfeer van de aarde kunnen vliegen.

Wat we in de lucht zagen, en wat je in sommige van mijn Telegram-video’s kunt zien, was absoluut wonderbaarlijk. Alle drie de systemen werkten samen en brachten tegelijkertijd raketten op verschillende hoogten neer. De kans dat ze alle drie zullen functioneren zoals ze in absolute harmonie deden, valt niet te berekenen.

Maar daar hielden de wonderen niet op. Sommige raketten kwamen erdoorheen en raakten de grond. Maar toen ze dat deden, misten ze volledig elke plek waar mensen zich schuilhielden. Als slechts één van die ballistische raketten een flatgebouw, een winkelcentrum of een militaire basis zou raken, zouden er honderden zijn omgekomen. Het gebeurde echter gewoon niet. Gods hand was over Zijn volk. Een paar gebouwen werden getroffen en een kleine infrastructuur werd beschadigd, maar geen enkele raket landde op iemand. Het is waar dat er een Arabier in Jericho was die het omhulsel van een vernietigde raket op zich kreeg toen hij aan het wandelen was, in plaats van zich in een schuilplaats te nestelen zoals de bedoeling was, maar dat was het dan voor de doden. Sociale media staan ​​vol met verhalen van Israëli’s die melden dat er overal om hen heen raketten vallen, maar dat niemand gewond raakt. De meeste raketten die door het beschermingsgordijn heen kwamen, landden in open gebieden – in zand, in water, in lege ruimtes.

De meeste mensen begrijpen niet de omvang van wat we dinsdagavond hebben gezien. Een van mijn nieuwsbronnen, Hillel Fuld, verwoordde het perfect. Hij schreef: ‘Wat we gisteravond hebben gezien, was het equivalent van God die de zee vlak voor onze ogen spleet.’ Dat is niet overdreven, ondanks de pogingen van de media om de gebeurtenissen te bagatelliseren. Nogmaals, zoals Hillel het verwoordde: “Gisteravond was een ongelooflijke demonstratie van de samenwerking tussen twee van de machten die het Joodse volk beschermen: de IDF en Hasjem.” Hasjem betekent in het Engels ‘de naam’. Het is God Zelf.

Een veel voorkomende uitdrukking die we in Israël beginnen te horen is dat we in Bijbelse tijden leven. Zelfs de meest seculiere Israëliërs en agnostici zeggen het. Er is geen andere manier om te beschrijven wat er heeft plaatsgevonden. We kunnen in Oekraïne en Rusland de effecten van ballistische raketten zien. Het is verwoestend. Maar geen van beide partijen kreeg ooit te maken met gelijktijdige beschietingen. En we werden niet alleen geconfronteerd met hen, maar we kwamen ook ruikend naar een roos naar buiten.

God is werkelijk verbazingwekkend. Het is honderd procent waar dat het grootste deel van de bevolking van Israël nog steeds een sluier over hun hart heeft als het over de Messias gaat. Maar God beloofde dat Hij Zijn volk nooit in de steek zou laten, zelfs niet als ze Hem de rug zouden toekeren. Hij legde een plan in de Bijbel neer waardoor ze uiteindelijk hun hart naar Hem zouden keren, en het past precies in wat we vandaag de dag in Israël zien gebeuren.

Na deze aanval heeft Israël nu het perfecte excuus om een ​​ongekende aanval uit te voeren op de Iraanse gas- en olie-infrastructuur, evenals op zijn militaire bases. We zullen waarschijnlijk wachten met de nucleaire installaties tot de tijd hopelijk zal aanbreken waarop het Amerikaanse politieke toneel wat gunstiger zal zijn voor de noodzakelijke acties. Maar Iran staat op het punt geschokt te worden, mogelijk zelfs nog voordat deze nieuwsbrief wordt gepubliceerd. Dat is het moment waarop ze zullen beseffen dat ze hun geld hebben verspild aan al hun volmachten en zich zullen wenden tot een coalitie bestaande uit Rusland en Turkije, die Israël al in het vizier heeft. Nogmaals, dit past allemaal perfect in Ezechiël 38 en 39.

De strijd van Israël is nog lang niet voorbij. Ten eerste is er de internationale strijd tegen de landen en collectieve nationale instanties die Israël blijven bekritiseren en veroordelen vanwege de strijd tegen degenen die niet alleen hebben gezworen ons land te vernietigen, maar er ook naar hebben gehandeld. Gisteren heeft de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken, Israel Katz, een moedige stap gezet tegen de Verenigde Naties, door secretaris-generaal Antonio Guterres tot persona non grata in Israël te verklaren en hem de toegang tot het land te ontzeggen. Hij schreef over X: “Iedereen die de gruwelijke aanval van Iran op Israël niet ondubbelzinnig kan veroordelen, zoals bijna elk land ter wereld heeft gedaan, verdient het niet om voet op Israëlisch grondgebied te zetten.” Katz ging verder met het veroordelen van Guterres omdat hij weigerde de wreedheden van Hamas van 7 oktober aan de kaak te stellen, en zei dat hij “herinnerd zal worden als een smet op de geschiedenis van de VN.”

Maar onze strijd speelt zich niet alleen af ​​in de politieke arena. Israël wordt nog steeds geconfronteerd met actieve fronten in Jemen, Iran, Libanon, Syrië, Irak en Gaza. Het gevaarlijkste van allemaal op dit moment zijn echter de terroristische aanslagen die vanuit de Westelijke Jordaanoever plaatsvinden. Dinsdag openden twee Palestijnen het vuur op een lightrailtrein, waarbij zeven doden vielen en nog veel meer gewond raakten. Ze werden allebei geneutraliseerd. Eén van de doden was een 33-jarige moeder die haar zoontje van 9 maanden beschermde. In dat ene korte moment doodden die twee gestoorde terroristen meer mensen met een pistool en een mes dan Iran met 190 ballistische raketten zou kunnen.

Vanavond, terwijl ik dit schrijf, heeft premier Benjamin Netanyahu een ontmoeting met zijn minister van Defensie, het hoofd van de Mossad, het hoofd van Shin Bet en zijn stafchef. Ze hebben al de toestemming om verder te gaan zoals zij dat het beste achten. Als ik morgen wakker word, kan het in een ander Midden-Oosten of zelfs een andere wereld zijn. Maar dat is niets nieuws. Het lijkt erop dat het ontwaken in een nieuwe wereld in deze streken steeds gebruikelijker wordt.

Zoals je leest leven we in de eindtijd. De periode vlak voor de grote verdrukking zoals onder andere beschreven staat in het bijbelboek Daniël en Openbaring. Vind je het spannend? Maakt het je ongerust over hoe het verder moet? Maak daarom vandaag de keuze om een relatie met God aan te gaan. Dat gaat via zijn Zoon Jezus. Hoe? Kijk de video: Hoe kan ik God leren kennent over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.

Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de engelstalige nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.

Als je dat nog niet hebt gedaan, word dan lid van  het Telegram-kanaal van Amir Tsarfati. Onlangs passeerde het de 560.000 abonnees, en het neemt nog dagelijks toe. Dat komt omdat Telegram de enige plek is waar iedereen volledig op de hoogte kan worden gehouden van alles wat er gaande is in Israël, het Midden-Oosten en de rest van de wereld, zonder angst om te worden gecensureerd.