Column – Waarom zou je het boek Openbaring lezen?
In de media zijn er sinds vorige week geen corona-doden en geen besmettingen meer. Het Nederlandse volk is weer...
Bekijk berichtVandaag nog heeft het Internationaal Strafhof (ICC) in Den Haag de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en voormalig minister van Defensie Yoav Gallant aangeklaagd voor ‘misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden’ vanwege hun vermeende mishandeling van burgers in Gaza. Deze afschuwelijke zet werd onmiddellijk met spot onthaald door zowel Israël als de Verenigde Staten. De Israëlische president Isaac Herzog veroordeelde de actie en verklaarde: “Te kwader trouw genomen heeft het schandalige besluit van het ICC de universele gerechtigheid tot een universeel lachertje gemaakt.” In de Verenigde Staten beloofde senator Lindsey Graham: “De Amerikaanse Senaat zal optreden en sancties opleggen aan dit onverantwoordelijke orgaan. Senator Schumer zou de tweeledige wetgeving moeten aannemen die uit het Huis van Afgevaardigden kwam en die de rechtbank straft voor dergelijke verontwaardiging, en president Biden zou deze moeten ondertekenen. Nu.”
Betekenen deze aanklachten dat Netanyahu de gevangenis in gaat? Absoluut niet. Het beperkt zijn reizen echter wel tot veel westerse landen, waaronder Nederland, de locatie van de recente pogrom tegen Israëlische voetbalfans, die al heeft aangekondigd dat ze het bevel zullen gehoorzamen. Maar als de premier naar de Verenigde Staten wil, zal hij geen andere beperkingen tegenkomen dan niet naar Dearborn, Michigan te gaan, waar de burgemeester, Abdullah H. Hammoud, al heeft aangekondigd hem ter plekke te zullen arresteren. In al deze belachelijkheid is de belofte van de moslimenclave van Dearborns burgemeester de enige actie die niet verrassend is.
Israël is voorzichtig optimistisch over een Amerikaans voorstel voor een staakt-het-vuren in Libanon. Er zijn nog steeds twee knelpunten vanuit het standpunt van Jeruzalem.
Als deze kwesties op bevredigende wijze kunnen worden afgehandeld, kan er binnen een week een staakt-het-vuren komen. Voor Hezbollah zal het niet te vroeg zijn, omdat de vloedgolf van Libanese burgers tegen de terroristen blijft groeien.
Te midden van gesprekken over een staakt-het-vuren zetten beide partijen in de oorlog tussen Israël en Libanon hun strijd voort. Israël bekogelt Beiroet, Tyrus, Baalbek en andere gebieden met luchtaanvallen, terwijl de grondoorlog geleidelijk zijn weg naar het noorden vindt. Tegelijkertijd schiet Hezbollah zoveel mogelijk raketten af op Israëlisch grondgebied. Akko (Acre) kreeg gisteren te maken met een spervuur van 25 raketten, waarvan er slechts één de grond raakte, waarbij geen gewonden vielen. Maandag werd een nieuwe spervuur een vrouw fataal. Meer dan honderd raketten werden afgevuurd door Hezbollah, waarvan er één een gebouw van drie verdiepingen in de noordelijke stad Shfar-am raakte, waarbij de eenenveertigjarige om het leven kwam. Verder naar het zuiden, nabij Tel Aviv, raakten granaatscherven van een onderschepte raket verschillende gebouwen, waardoor branden ontstonden en talloze mensen gewond raakten.
Naim Qassem, de nieuwe secretaris-generaal van Hezbollah na de gerichte moord op zijn voorganger, maakt optimaal gebruik van de weinige resterende dagen op deze aarde door bedreigingen tegen Israël te uiten. Het lijkt erop dat hij boos is omdat zijn vriend, Mohammad Afif, hoofd van de mediarelaties van Hezbollah, zondag werd uitgeschakeld bij een luchtaanval in Beiroet. In een toespraak gisteren zei hij: “Israël heeft het hart van Beiroet aangevallen, dus het moet verwachten dat de reactie zal plaatsvinden in het hart van Tel Aviv. Het moet de prijs betalen.” In dezelfde toespraak maakte hij de bewering: “Als de vijand zijn doelen niet bereikt, betekent dit dat we gewonnen hebben.” Volgens diezelfde logica: als het voetbalteam van Buffalo Bills het doel had om de Kansas City Chiefs met 10 punten te verslaan, dan was hun overwinning van negen punten op zondag in werkelijkheid een verlies, wat betekent dat de Chiefs ongeslagen blijven.
De VN-Veiligheidsraad stemde met 14-1 voor een resolutie die een onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza zou eisen. Ondanks de overweldigende steun werd het niet aangenomen omdat de enige tegenstem de Verenigde Staten was, een van de vijf landen met vetorecht. De Amerikaanse plaatsvervangend ambassadeur Robert Wood verklaarde: “We hebben tijdens de onderhandelingen duidelijk gemaakt dat we een onvoorwaardelijk staakt-het-vuren dat er niet in slaagt de gijzelaars vrij te laten, niet kunnen steunen.” Een puntje van de hoed voor u, meneer plaatsvervangend ambassadeur. In dezelfde geest werden door de socialistische senator Bernie Sanders drie Amerikaanse senaatswetsvoorstellen naar voren geschoven om te verbieden dat bepaalde offensieve wapens naar Israël zouden gaan. Elke resolutie werd overtuigend verworpen met 18 pro-stemmen tegen 79 con-stemmen. Nu de nieuwe sheriff op weg is naar de stad, keert het tij in Washington definitief de kant van Israël op.
Zelfs terwijl de strijd in het noorden van Gaza woedde, begaf premier Benjamin Netanyahu zich dinsdag naar de Netzarim Corridor. Naast de nieuwe minister van Defensie Israel Katz herhaalde de premier zijn belofte dat “Hamas niet in Gaza zal zijn.” Hij herinnerde de Gazanen ook aan een belofte die hij eerder had gedaan; Er zal een beloning van 5 miljoen dollar en een veilige doorgang uit Gaza zijn voor iedereen die een gijzelaar uitlevert. Ondertussen waren de gevechten verder naar het noorden in Jabaliya hevig, waarbij veel terroristen werden gedood terwijl anderen zich massaal overgaven.
Honderdnegen hulpvrachtwagens reden Gaza binnen om humanitaire hulpgoederen af te leveren. Onderweg werden 97 van hen gewelddadig aangevallen en geplunderd door gewapende Palestijnen. Wie is de schuldige? Als je het de United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East (UNRWA) vraagt, is het niet verrassend dat zij Israël zeggen. In een verklaring zei het agentschap: “De Israëlische autoriteiten blijven hun wettelijke verplichtingen onder het internationaal recht negeren om ervoor te zorgen dat aan de basisbehoeften van de bevolking wordt voldaan en om de veilige levering van hulp te vergemakkelijken.” We moeten niet alleen vechten in Gaza, maar we moeten ook helpen de bevolking te voeden en de veiligheid van de humanitaire hulp te garanderen. Wanneer is dat ooit van een leger vereist? Als de Palestijnse bendes en terroristen de hulp beginnen te stelen, zijn wij daar dan de schuld van? UNRWA is een grap.
De Internationale Organisatie voor Atoomenergie (IAEA), de nucleaire waakhond van de Verenigde Naties, meldde dat Iran “slechts een korte, technische stap verwijderd is van een wapenniveau van 90%.” En als de IAEA dit nu pas durft toe te geven, kunnen we er zeker van zijn dat ze nu al maanden over uranium van wapenkwaliteit beschikken. Bestaat er een kans dat we de nieuwe regering iets eerder naar Washington kunnen brengen, zodat we dit voor eens en voor altijd kunnen afsluiten?
De afgelopen week was het de 1000ste dag sinds het begin van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, een conflict dat geen tekenen van afname vertoont. De strijd neemt in ieder geval toe.
Deze toenemende betrokkenheid van het Westen bracht het Kremlin ertoe zijn nucleaire beleid te herzien en de drempel voor het gebruik ervan te verlagen. Dmitry Peskov, woordvoerder van het Kremlin, waarschuwde dat het gebruik van westerse raketten door Oekraïne onder deze nieuwe richtlijnen een nucleaire reactie zou kunnen uitlokken. Deze retoriek, samen met een toename van het aantal Oekraïense aanvallen, heeft ertoe geleid dat de VS, samen met Spanje, Italië en Griekenland, hun ambassade in Kiev hebben gesloten. Deze preventieve diplomatieke acties lijken gerechtvaardigd, aangezien Moskou vanmorgen voor het eerst in de oorlog een intercontinentale ballistische raket (ICBM) heeft ingezet bij een meervoudige aanval op de stad Dnipro. De raket, die duidelijk als een tierelier wordt gebruikt vanwege het gebruik door Oekraïne van de Amerikaanse ATACMS-raketten, is een duidelijke waarschuwing. Hoewel deze raket een conventionele kernkop had, kunnen ICBM’s gemakkelijk nucleaire ladingen afleveren.
Ik begrijp wat Poetin doet. Hier is echter een korte vraag voor de president. Als u zich zo zorgen maakt over het feit dat sommige landen zich in de conflicten van andere landen mengen door het geven van oorlogsmaterieel, waarom heeft de IDF dan, terwijl zij zich in Zuid-Libanon verplaatst, ontdekt dat 60-70% van de wapens van Hezbollah door Rusland zijn vervaardigd? Zeker, sommigen van hen gingen helemaal terug naar het Sovjettijdperk. Maar er waren er nog veel meer modern, waaronder grote hoeveelheden Russische ‘Cornet’-antitankraketten. Terwijl u klaagt over het door het Westen gesteunde arsenaal van Oekraïne, wilt u misschien nog eens nadenken over het weggeven van uw oude spullen aan terroristen.
Vorig jaar beschadigde het Chinese schip New Polar Bear de onderzeese gaspijpleiding Balticconnector, die Finland en Estland met elkaar verbond, ernstig. De Finse minister van Europese Zaken Anders Adlercreutz zei over de doelgerichte aard van het incident: “Ik ben niet de zeekapitein. Maar ik denk dat je wel merkt dat je een anker honderden kilometers achter je aan sleept.” Het duurde zeven maanden voordat het weer online was. Nu lijkt het erop dat het Chinese schip Yi Peng 3 afgelopen weekend twee onderzeese glasvezelkabels heeft doorgesneden, de ene verbindt Finland en Duitsland en de andere verbindt Zweden met Litouwen. Ofwel moeten sommige van deze Chinese piloten terug naar de scheepvaartschool, ofwel is er iets vreemds aan de hand.
Het is geweldig om weer in Manilla te zijn met mijn dierbare vrienden met wie God mij heeft toegestaan een relatie op gezinsniveau te ontwikkelen. Het was een moeilijke beslissing om naar de Filippijnen te komen, maar wetende dat ik hier mensen had die me verwelkomden, maakte het een tijdje veel aangenamer om mijn familie te verlaten.
De afgelopen twaalf maanden waren voor mijn land, mijn familie en mijzelf een grote uitdaging en uitdaging. Na veel gebed en wijze raad besefte ik dat het nodig was een paar weken pauze te nemen om mijn lichaam en geest tot rust te laten komen. Het zal mij ook helpen om mij voor te bereiden op 2025 en wat naar verwachting mijn drukste spreekjaar zal worden sinds het begin van Behold Israel. Dank u voor uw liefde, gebeden, steun en aanmoediging, die meer dan ooit nodig zijn tijdens deze donkere dagen van haat en geweld gericht tegen mijn land.
Wanneer ik spreek over haat tegen Israël, keren de gedachten van de meeste mensen onmiddellijk naar Iran en zijn vele bondgenoten, waaronder Hamas en Hezbollah. Het is heel waar: Iran veracht Israël tot in de kern. Maar het zal je misschien verbazen als je hoort dat er een land is dat de ayatollahs nog meer haten dan Israël. Het eindspel van het Iraanse sjiitische islamitische regime is niet Jeruzalem, maar Mekka en Medina. En waar zijn deze steden? In het hart van het soennitische Saoedi-Arabië.
Er is sprake van verdeeldheid in de islam, waarvan de oorsprong teruggaat tot de opvolging na de dood van Mohammed. De soennieten, de meerderheidstak, steunden de verkiezing van een kalief, wat leidde tot de verkiezing van Abu Bakr. De sjiieten waren echter van mening dat het leiderschap binnen de familie van Mohammed moest blijven, namelijk bij zijn neef en schoonzoon Ali. Helaas voor de aanhangers van de sjiieten waren het de soennieten die uiteindelijk bij de twee belangrijkste plekken in de islam terechtkwamen – de Masjid Al-Haram met de Kaaba in Mekka en de Al-Masjid an-Nabawi in Medina – beide in hun vlaggenschipland. Saoedi-Arabië. De derde heiligste plaats is de Al-Masjid al-Aqsa (of al-Aqsa-moskee) in Jeruzalem.
Het is voor het Iraanse regime onmogelijk om met een directe aanval de controle over Mekka en Medina te verwerven. Het Saoedische leger is sterk en hun olie is zo overvloedig aanwezig dat het grootste deel van de westerse wereld hen zou kunnen verdedigen. Dus in plaats daarvan spelen de ayatollahs een lang spel. Het begon na de Iraanse Revolutie met de creatie van een invloedscorridor die zich uitstrekte door Irak, Syrië en Libanon tot aan de Middellandse Zee. Nu kijken ze ook naar het zuiden en brengen ze Jemen en Qatar in hun zak. Als hun strategie uitkomt, zal Jordanië de volgende zijn, gevolgd door de Golfstaten zoals de VAE, Bahrein en Oman. Als je naar een kaart kijkt, wordt het duidelijk wat Iran doet. Het omsingelt Saoedi-Arabië en sluit hen af van elke hulp van buren. De wurggreep die Iran op de Saoedi’s zou kunnen uitoefenen zou uiteindelijk het soennitische koninkrijk op de knieën dwingen.
Het is zeer waar dat Iran Israël om een heleboel redenen haat. Maar als we naar deze strategie kijken, zien we dat de Joodse staat in werkelijkheid een middel is om een doel te bereiken. Als Iran als leider van een grote moslimcoalitie Israël zou innemen, zou het de al-Aqsa-moskee volledig in islamitische handen plaatsen. Maar meer nog, het zal ervoor zorgen dat Saoedi-Arabië gevangen komt te zitten in een stalen bankschroef die zal blijven knellen totdat Mekka en Medina eindelijk in handen van de sjiieten zijn.
Dit is nog een reden waarom Iran moet worden gestopt. Het omverwerpen van het regime van de ayatollahs zou het onderdrukte Iraanse volk redden, hulp bieden aan de Saoedi’s, de regio stabiliseren en dienen als een doodvonnis voor de proxy-milities in Irak, Syrië, Libanon en Jemen. Het kan er ook toe leiden dat Qatar stopt met de financiering van Hamas. Uiteindelijk weten we als volgelingen van de Bijbel dat Perzië (Iran) zich zal aansluiten bij een toekomstige coalitie tegen Israël, zoals verteld in Ezechiël 38. Is het eindspel van Mekka en Medina hun reden? Misschien. Wat we wel weten is dat Iran, of het nu onder deze ayatollahs is of onder een regime dat hen zou kunnen vervangen, de samenwerking met Rusland, Turkije en anderen zal aangaan om Israël te vernietigen. En ze zullen falen.
Zoals je leest leven we in de eindtijd. De periode vlak voor de grote verdrukking zoals onder andere beschreven staat in het bijbelboek Daniël en Openbaring. Vind je het spannend? Maakt het je ongerust over hoe het verder moet? Maak daarom vandaag de keuze om een relatie met God aan te gaan. Dat gaat via zijn Zoon Jezus. Hoe? Kijk de video: Hoe kan ik God leren kennent over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.
Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de engelstalige nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.
Als je dat nog niet hebt gedaan, word dan lid van het Telegram-kanaal van Amir Tsarfati. Onlangs passeerde het de 560.000 abonnees, en het neemt nog dagelijks toe. Dat komt omdat Telegram de enige plek is waar iedereen volledig op de hoogte kan worden gehouden van alles wat er gaande is in Israël, het Midden-Oosten en de rest van de wereld, zonder angst om te worden gecensureerd.