Column – Waarom zou je het boek Openbaring lezen?
In de media zijn er sinds vorige week geen corona-doden en geen besmettingen meer. Het Nederlandse volk is weer...
Bekijk berichtMidden-Oosten en verder
Voor iedereen die trouw heeft gebeden dat God in het Midden-Oosten zou werken, zien we dat Hij die gebeden verhoort. Er heeft een grote verschuiving van activiteit plaatsgevonden in mijn deel van de wereld en in de rest van de wereld. Rusland, Oekraïne, Turkije, Iran, Libanon, Syrië, Israël, Gaza, de Westelijke Jordaanoever, Jemen, Europa, de Verenigde Staten, Canada, Egypte, China en vele andere landen ondergaan grote veranderingen en staan voor belangrijke beslissingen met betrekking tot allianties en toekomstige acties. Bijna al deze schommelingen zijn verbonden met de Trump-factor. Je mag van hem houden of je mag hem haten, maar het lijdt geen twijfel dat hij een katalysator is voor verandering in de gestructureerde wereldorde en de meest significante geopolitieke figuur die vandaag de dag leeft.
Zoals ik hierboven al zei, was de ineenstorting van het staakt-het-vuren tussen Israël en Gaza onvermijdelijk. Zoals de overleden minister van Buitenlandse Zaken Abba Eban zei: “De Arabieren laten nooit een kans liggen om een kans te missen.” Hamas begon te treuzelen met de terugkeer van gijzelaars, omdat de gevangenen de enige valuta zijn die ze hebben die iets waard is. Uiteindelijk mislukten de onderhandelingen en hervatte Israël, volledig gesteund door de Verenigde Staten, de vijandelijkheden. Zoals premier Benjamin Netanyahu zei: “Vanaf nu zullen onderhandelingen alleen nog onder vuur plaatsvinden.” Luchtaanvallen door het IDF op dinsdag eisten een zware tol van Hamas. Meer dan 400 mensen werden gedood, de meesten van hen waren Hamas, en velen van hen waren hooggeplaatste spelers.
De media riepen meteen dat er vrouwen en kinderen onder de doden waren. Dat is waar. Maar dat is wat er gebeurt als je vecht tegen een vijand die zijn eigen mensen als menselijk schild gebruikt. Israël doet er alles aan om de verliezen onder burgers te minimaliseren, maar de enige manier om het risico volledig uit te sluiten is dat de IDF de wapens neerlegt en zegt: “Ga je gang en houd de gijzelaars. Ons hoogste doel is om geen van de niet-strijders te schaden waarachter jullie je verschuilen.” Het is belachelijk om te overwegen, maar dat is precies wat de media, de demonstranten, het Israëlische Hooggerechtshof, de Verenigde Naties en het grootste deel van Europa willen dat Israël doet. Frankrijk heeft al zijn veroordeling uitgesproken over het hervatten van de vijandelijkheden door Israël en eist “een onmiddellijk einde aan het geweld.” Ja, bedankt voor de suggestie. We zullen het in overweging nemen.
Waarom trekt Israël zich niet gewoon terug en laat alles weer zoals het was? Dat kunnen we niet doen, want we kennen Hamas. Uit getuigenissen van teruggekeerde gijzelaars blijkt duidelijk dat het graven van tunnels in Gaza nooit is gestopt en dat de terroristische groep al een tweede invasie in de stijl van 7 oktober plant. Daarom begon de nieuwe grondinvasie van het IDF met hun enorme, gepantserde Caterpillar D9-bulldozers om alles in het noorden van Gaza met de grond gelijk te maken. Voor degenen die zich zorgen maken dat Hamas nu gewoon alle gijzelaars zal doden, zijn er twee redenen waarom ze hun hand zullen inhouden.
Er is geen ruimte meer voor compromissen. Hamas heeft zijn laatste kaart uitgespeeld en is failliet gegaan. Ze weten het alleen nog niet helemaal. Als wandelende doden vuurden ze vanochtend drie M-90-raketten af op Tel Aviv. Dit was de eerste keer in 164 dagen en ze bleken net zo ineffectief als voorheen. Er vinden uitgebreide aanvallen plaats in het noorden van Gaza als reactie.
De overgangspresident Ahmed al-Sharaa van Syrië leerde terrorist te zijn toen hij deel uitmaakte van al-Qaeda in Irak. Sinds hij brak met de extremistische groep en Hay’at Tahrir al-Sham (HTS) oprichtte, heeft hij geprobeerd zichzelf af te schilderen als een gematigder, minder jihadistisch soort leider. Velen in het westen zijn in zijn daad getrapt, vooral nadat zijn groep het voortouw nam bij het verdrijven van de gehate Bashar al-Assad uit Syrië. Duitsland heeft zelfs beloofd om nog eens 300 miljoen euro aan hulp te sturen naar het worstelende land. Maar al-Sharaa is geen vriendelijker, zachtaardiger soort terrorist. Je hoeft alleen maar te kijken naar de geschatte 7000 Alawieten en christenen die zijn volk de afgelopen weken heeft afgeslacht. Dat is niet het soort kwaad dat Israël langs zijn grens kan hebben, dus voert de IDF militaire aanvallen uit in heel Zuid-Syrië om een noodzakelijke bufferzone te creëren. Al-Sharaa vecht niet terug, omdat hij, naast de problemen met Libanon, al genoeg interne problemen heeft om zich zorgen te maken over de omgang met Israël.
Over botsingen met Libanon gesproken, er vinden schermutselingen plaats tussen de sjiitische Libanese Hezbollah en het soennitische Syrië in het noorden. Die strijd eist alle aandacht op van de afnemende Libanese terreurgroep. Ondertussen zet Israël in het zuiden zijn vijf buitenposten binnen de grenzen van Libanon voort, zodat er ook in dat land een buffer is. Ik moet u vertellen dat dit een heel vreemde plek is om als Israëliër te zijn. De afgelopen 35 jaar en langer vormden Hezbollah en Syrië altijd een reële bedreiging voor onze veiligheid. Dat is niet langer het geval. En zodra we afrekenen met Gaza en de terroristische netwerken in de hele Westelijke Jordaanoever, zullen we overal vrede hebben. Een natie die in vrede leeft – denkt iemand anders ook aan de oorlog uit Ezechiël 38?
Ik moet de Houthi-rebellen in Jemen nageven; ze zijn misschien dom, maar ze zijn dapper. Als een kroegvechter met het “korte-man-syndroom” slaan de Houthi’s iedereen neer waarvan ze vinden dat die geslagen moet worden. Ze worden misschien neergeslagen door een Israëlische aanval of een Amerikaanse aanval, maar ze staan weer op en blijven vechten. Ze zijn dol op piraterij. Tot begin 2025 heeft de Houthi-activiteit naar schatting $ 250 miljard aan verzendkosten gekost, en transport van Azië naar Europa of de VS duurt nu ongeveer 25% langer. Ze zijn ook fan van het afschieten van raketten. Hun maatjes in Teheran hebben ze wat langeafstandsraketten gegeven en vervolgens de rebellen uitgedaagd om ze op Israël te schieten. Dus af en toe doen ze dat, zoals ze dinsdagavond deden. En, zoals meestal gebeurt, schoot Israël het neer met een Arrow-raket boven Saoedi-Arabië. Gisteravond schoten ze er nog eentje neer, en ook die werd door de Israëlische luchtmacht uitgeschakeld voordat hij het Israëlische luchtruim bereikte.
Maar zelfs vechtersbazen met een klein postuur komen soms een tegenstander tegen die gewoon geen tijd meer heeft voor zijn spelletjes. Die tegenstander is de huidige regering met het hoofdkwartier in het Witte Huis, die de Houthi’s op twee manieren aanpakt.
In een tijd waarin hun munteenheid is gedaald tot een recordwaarde van één miljoen rials per dollar, heeft Iran weinig ruimte om spelletjes te spelen. Het is tijd dat het miniterreurbewind van de Houthi’s eindigt. Niemand zal ze missen, behalve Iran en misschien Rusland. De Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov eiste van zijn Amerikaanse ambtgenoot, Marco Rubio, dat de VS alle militaire acties tegen de Houthi’s zou staken. Rubio zei in feite tegen hem: “Ja, bedankt voor de suggestie. We zullen dat in overweging nemen.
President Trump had gisteren een telefoongesprek met de Oekraïense president Zelensky en zei dat hij zich bemoedigd voelde door de richting die het gesprek opging. De president heeft ook belangrijke gesprekken gevoerd met de Russische president Poetin, wat meer is dan gezegd kan worden van de vorige Amerikaanse president. Op dit moment loopt Trump zachtjes en draagt hij een grote stok, en beide partijen in de oorlog luisteren naar hem. Zelensky luistert omdat hij geen keus heeft. Zelfs nadat de Europeanen hem een schouder gaven om op te huilen na zijn verwoestende ontmoeting in het Witte Huis, kwam de Oekraïense president toch terug naar Trump omdat hij financieel gezien moest. Poetin lijkt Trump te ontmoeten uit respect en noodzaak. Rusland weet dat hun kaarten niet geweldig zijn. Hun energiesector, zo belangrijk voor de Russische economie, worstelt en hun militaire successen zijn niet meer wat ze in eerste instantie waren. Dus gaan beide partijen langzaam verder om te zien waar het naartoe gaat.
In de vroege ochtenduren van woensdag viel de politie het huis van Ekrem Imamoglu binnen en nam hem in hechtenis op verdenking van corruptie en terreur.
Wie is deze man? Hij is de burgemeester van Istanbul en de belangrijkste politieke rivaal van de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan. Mensen gingen de straat op! Uiteindelijk namen miljoenen mensen deel aan protesten in het hele land en namen relschoppers het gebouw van het ministerie van Justitie over. Erdoğan zou zijn ondergedoken en er is een bericht dat Turkse troepen uit Syrië worden teruggeroepen om de opstand onder controle te krijgen. Imamoglu zou op het punt staan om het in een aanstaande verkiezing op te nemen tegen de president, dus het is moeilijk om de arrestatie van de burgemeester niet als politiek gemotiveerd te zien. Zouden we getuige kunnen zijn van het begin van het einde van Erdoğan of zou dit een nieuwe brand in de Reichstag kunnen zijn die door de president wordt aangestoken om zijn steun te vergroten en zijn vijanden uit te schakelen? Velen geloven dat dit precies is wat er gebeurde bij de ‘couppoging’ tegen Erdogan in 2016.
Israël en de Verenigde Staten hebben iets gemeen. Beide landen worden ernstig beschadigd door activistische rechters die hun zetel gebruiken om de wil van de uitvoerende macht te dwarsbomen. In Israël zien we dit al jaren en het bereikte zijn hoogtepunt toen 7 oktober plaatsvond en het voor korte tijd onderdrukte. In de Verenigde Staten hebben activistische rechters het land ook beschadigd, maar het is subtieler geweest vanwege de partij die eerder aan de macht was. Nu, met de nieuwe regering, lijkt de rechterlijke macht er echter alles aan te doen om een zachte staatsgreep uit te voeren door de autoriteit van de uitvoerende macht te usurperen. Het zal een interessante strijd worden om te volgen. Aan de ene kant is Trump niet iemand die terugdeinst. Aan de andere kant zijn velen binnen de zwaar linkse rechterlijke macht al een tijdje op zoek naar een excuus om hem in de gevangenis te gooien. Heeft procureur-generaal Pam Bondi de autoriteit om de zaken recht te zetten? Blijf op de hoogte.
Shalom van een land dat opnieuw in een regelrechte oorlog is! En dat is zowel slecht als goed. Het komt omdat er in oorlog mensen worden gedood. Soms vechten degenen die sterven aan de slechte kant en soms aan de goede kant. Maar hoe dan ook, de dood beëindigt iemands kans op redding, en dat is altijd een tragedie.
Soms kan oorlog echter ook goed zijn, omdat het de potentie heeft om een taak te volbrengen die gedaan moet worden. Dat is waar in het geval van Israël. Toen we voor het eerst het staakt-het-vuren met Hamas tekenden, vertelde ik je dat er een dag zou komen waarop de terroristen de overeenkomst zouden verbreken en de vijandelijkheden opnieuw zouden beginnen. Die dag hebben we bereikt. Hoewel ik wou dat we onze gijzelaars terug hadden kunnen krijgen en de ontmanteling van Hamas zonder meer bloedvergieten hadden kunnen zien, lijken de terroristen andere plannen te hebben. Dus er zal meer bloedvergieten, meer vernietiging en meer verdriet zijn.
Maar deze keer, omdat Israël de volledige steun van de Verenigde Staten heeft, zullen de vijandelijkheden doorgaan totdat Israëls oorlogsdoelen zijn voltooid. En, te midden van de duisternis van de oorlog, is dat tenminste één stralend licht. Zoals altijd is er gehuil over de terugkeer naar de strijd door de internationale media, inclusief de meeste waardeloze nieuwsbronnen in Israël, die zeggen dat Netanyahu oorlog gebruikt om zijn wankele macht vast te houden. Wanneer u die koppen leest, denk dan aan de bronnen en begrijp dat de meesten in Israël aan zijn kant staan als het gaat om het vechten van deze strijd tot het einde. Het moet gebeuren, en het moet nu gebeuren.
Zoals je leest leven we in de eindtijd. De periode vlak voor de grote verdrukking zoals onder andere beschreven staat in het bijbelboek Daniël en Openbaring. Vind je het spannend? Maakt het je ongerust over hoe het verder moet? Maak daarom vandaag de keuze om een relatie met God aan te gaan. Dat gaat via zijn Zoon Jezus. Hoe? Kijk de video: Hoe kan ik God leren kennent over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.
Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de engelstalige nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.
Als je dat nog niet hebt gedaan, word dan lid van het Telegram-kanaal van Amir Tsarfati. Onlangs passeerde het de 615.000 abonnees, en het neemt nog dagelijks toe. Dat komt omdat Telegram de enige plek is waar iedereen volledig op de hoogte kan worden gehouden van alles wat er gaande is in Israël, het Midden-Oosten en de rest van de wereld, zonder angst om te worden gecensureerd.