Column – Waarom zou je het boek Openbaring lezen?
In de media zijn er sinds vorige week geen corona-doden en geen besmettingen meer. Het Nederlandse volk is weer...
Bekijk berichtEén van de wraakstrategieën van Iran is het creëren van onzekerheid binnen Israël. De daaruit voortvloeiende angst van veel van mijn medeburgers terwijl ze wachten tot de raketten over onze grenzen komen vliegen, veroorzaakt grote voldoening voor de ayatollahs en hun handlangers.
De vraag is of Iran zal besluiten meer te doen. Er zijn veel redenen waarom ze twee keer zouden moeten nadenken. Israël heeft een zware vergelding beloofd als Teheran gaat aanvallen. Dit zijn geen loze dreigementen, want we hebben al meerdere keren bewezen dat, of het nu gaat om een luchtaanval of een gerichte moordpartij, er geen plek in Iran is die buiten ons bereik ligt. Andere landen hebben het islamitische regime ook gewaarschuwd voor een aanval op Israël. De belangrijkste onder deze bondgenoten zijn de Verenigde Staten, die de nieuwe aanvalsmacht van de USS Abraham Lincoln naar de regio hebben gebracht om de aanvalsmacht van de USS Theodore Roosevelt een pauze te geven.
Terwijl de ayatollahs hun volgende stap overwegen, is er één waarheid waarvan ik nu geloof dat die hen tot op zekere hoogte zou kunnen tegenhouden. Ze zijn niet van plan hun bestaan op het spel te zetten alleen maar omdat een Arabische Hamas-leider in hun hoofdstad werd opgeblazen. In feite heeft dit niets met Hamas te maken. Het draait allemaal om het reddende gezicht van de Ayatollah. Wanneer Perzisch Iran toeslaat, zal dat gebeuren op een manier waarvan zij denken dat het zal aantonen dat je niet zomaar Teheran binnen kunt walsen en iemand kunt vermoorden, ook al is het maar een Arabier.
Waar ik denk dat Israël op dit moment het meest gefocust moet zijn, is Libanon met Hezbollah. Er is geen andere weg naar duurzame vrede dan door oorlog met de terroristische organisatie. Ik bid dat ik op een ochtend wakker zal worden en zal ontdekken dat Israël een preventieve aanval heeft uitgevoerd. Het zal ongetwijfeld tot minstens twee moeilijke maanden leiden. Er zijn tien keer meer tunnels in Libanon en tien keer meer gijzelaars, hoewel de gijzelaars daar het onschuldige Libanese volk zijn. Maar als we uiteindelijk onze 80.000 vluchtelingen terug kunnen sturen naar hun huizen langs de noordelijke Israëlische grens, dan moet Hezbollah weg zijn.
Het probleem waarmee we worden geconfronteerd, is dat iedereen de oorlog beu is. Hamas en Hezbollah zijn het beu. Ze waren er zeker van dat Netanyahu inmiddels verdwenen zou zijn en dat zijn vervanger een soort overeenkomst zou hebben getekend, waardoor alles weer zou worden zoals het was. Zo werd het vroeger altijd gedaan. Waarom zou dat nu niet zo zijn? Maar op 7 oktober werd een grens overschreden. Israël gaat zich niet overgeven, en wij gaan geen schikking treffen.
Maar het zijn niet alleen de terroristen die de oorlog beu zijn. Israëliërs lijden ook aan ernstige oorlogsmoeheid. Het is al tien maanden dat dit boven ons hoofd hangt. De oorlogen uit het verleden waren binnen enkele dagen of slechts een paar weken voorbij. Voor een meerderheid van de Israëli’s behoorden deze gevechten echter tot de vorige generatie. Dit is allemaal nieuw voor hen. Ze hebben nog nooit dit soort constante stress ervaren en vragen zich af of vandaag de dag de dag zal zijn waarop een horde terroristen de grenzen overstroomt en zij nu degenen zijn die in hun huizen worden aangevallen. Of, waarschijnlijker, of ze op een avond naar bed zullen gaan en nooit meer wakker zullen worden omdat er een raket op hun huis zal landen.
Iedereen wil gewoon dat dit voorbij is. Maar nogmaals, in de wereld van na 7 oktober realiseren we ons dat het pas voorbij zal zijn als Hamas is weggevaagd en Hezbollah is vernietigd of ernstig is verlamd. Ik probeer kalm te blijven. Maar ik ben ook echtgenoot en vader van vier kinderen, waarvan er één in actieve dienst is. Twee anderen zijn reserve, die om de paar maanden worden opgeroepen. Het is een zware last om te dragen, maar alleen als het om het kleine plaatje gaat. Als het echter om het grote geheel gaat, weet ik het einde van het verhaal. Ik weet hoe dit gaat aflopen. Die kennis onderscheidt mij van de grote meerderheid van de mensen om mij heen, omdat de meeste Israëli’s niet zitten en de Bijbel lezen. Ze kijken televisie, luisteren naar nieuwsbronnen en lezen sociale media. Dat soort click-bait, nepnieuws-inbreng brengt alleen maar angst en ongerustheid met zich mee.
Duizenden mensen zijn hun baan kwijtgeraakt, vooral in de toeristische sector. Tienduizenden zijn nog steeds geëvacueerd uit hun gezinswoningen. Het klinkt surrealistisch om te zeggen, maar velen van ons in Israël kijken uit naar een nieuwe oorlog. Eigenlijk kijken we echt uit naar de vrede die na de oorlog eindelijk zal komen. Maar om ‘na de oorlog’ te bereiken, moet je ‘de oorlog’ doormaken.
Heer, als het gaat komen, laat het dan alstublieft nu komen.
Exodus 15:6-7
‘Uw rechterhand, o Heer, is glorieus geworden in kracht;
Uw rechterhand, o Heer, heeft de vijand in stukken geslagen.
En in de grootsheid van Uw voortreffelijkheid
U hebt degenen die tegen U in opstand kwamen, omvergeworpen;
U zond Uw toorn uit;
Het verteerde ze als stoppels.”
Afgelopen vrijdag voerde Israël een chirurgische aanval uit op het Al-Taba’een-schoolterrein in Gaza-stad. De wereld werd gek. De Verenigde Naties veroordeelden Israël onmiddellijk voor het bombarderen van kinderen, terwijl andere landen snel de acties van het Israëlische leger (IDF) veroordeelden.:
Over kwaad gesproken: Hamas ging door met het martelen van de families van gijzelaars door te beweren dat bij twee afzonderlijke incidenten een gijzelaar werd gedood en twee anderen gewond raakten door de terroristische soldaten. Aan de andere kant van de medaille van goed versus kwaad blijft de IDF het erg druk hebben in heel Gaza. Alleen al in de regio Rafah hebben Givati-troepen de afgelopen dagen meer dan honderd terroristen gedood.
De spanningen in het noorden van Israël nemen dagelijks toe. Veel landen hebben functionarissen uit Libanon teruggetrokken ter voorbereiding op een oorlog tussen Israël en de terroristische groepering Hezbollah. De regering van de Verenigde Staten zegt dat zij plannen heeft om tot 100.000 burgers uit het land te evacueren.
Afgelopen vrijdag lanceerde Hezbollah een enorm spervuur van raketten richting de Golanhoogten en Boven-Galilea.
Ter voorbereiding op een mogelijke aanval heeft Israël de inlichtingenmaatregelen boven het luchtruim van Libanon en Iran uitgebreid. De aanvallen van de Israëlische luchtmacht (IAF) zijn goed gepland en aanhoudend, omdat zij proberen de capaciteiten van Hezbollah te verzachten voorafgaand aan een volledige oorlog. De grond van Noord-Israël schudde dinsdag toen de IAF, net over de grens in Kfarkela, Libanon, drie MK-84 bunkerbrekerbommen liet vallen vanuit een F-35 straalvliegtuig. Dit was de eerste keer sinds het begin van de vijandelijkheden dat deze munitie werd gebruikt.
Een aardbeving van 5,0 op maandag en een aardbeving van 4,5 op dinsdag. Gisteren was er een temblor van 4.1. Als God de aandacht van de Syriërs niet kan trekken met geweren en bommen, zal Hij er misschien voor kiezen om ze op een andere manier wakker te schudden. Dat lees je ook in een recente roman van mij (Amir)
De strijd tegen het terrorisme speelt zich niet alleen af in het noorden en zuiden van Israël. Het is binnen het land. Hamas, Hezbollah en de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) hebben allemaal actieve strijders op de Westelijke Jordaanoever. Woensdag werden in een zeldzaam geval waarin de IDF, de grenspolitie, de elite Metzada-eenheid van de Israel Prison Service en Shin Bet allemaal samen opereerden: vijf terroristen werden geëlimineerd bij operaties tegen cellen in Tubas, Tamun en het vluchtelingenkamp Far’a. Vier Israëlische troepen raakten gewond tijdens de operatie toen een IED ontplofte nabij hun lichte gepantserde voertuig.
Vorige week werd gemeld dat Jordanië nee zei tegen zowel Israël als Iran die hun luchtruim gebruikten bij een aanval. Een paar dagen later wijzigde Jordanië hun verklaring door te zeggen dat Israël over het land zou mogen vliegen als het zichzelf wilde verdedigen tegen een Iraans spervuur. Onmiddellijk werden ze door velen in de islamitische wereld fel bekritiseerd. Dus namen ze het terug en zeiden opnieuw dat geen van beide landen over hun grenzen heen kon vliegen. Wat zowel Jordanië als Israël echter begrijpen, is dat er een kloof gaapt tussen de publieke ontkenningen en wat daadwerkelijk is toegestaan.
In een rapport van Iran International stond gisteren dat Teheran voor het eerst is begonnen met de actieve geheime ontwikkeling en het testen van een explosief als kernkop van een kernwapen. Dit is zeer zorgwekkend. Helaas voor de ayatollahs kan het lastig zijn om het onderzoek te betalen. Gisteren vond ook een grote cyberaanval plaats tegen de Centrale Bank van Iran en andere bankinstellingen. Het veroorzaakte een grote verstoring van het systeem en zou de grootste aanval ooit op de Iraanse infrastructuur kunnen zijn.
Afgelopen maandagavond en dinsdag werd Tisha B’Av gevierd, de herdenkingsdag voor de verwoesting van zowel de Solomonische als de Herodiaanse tempel. Ondanks waarschuwingen en bedreigingen bezochten bijna 3000 Joden de Tempelberg om te rouwen om het verlies van de heilige plaatsen. Vorig jaar bedroeg het aantal slechts ongeveer 1900.
Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken heeft dinsdag een deal goedgekeurd die F-15 straaljagers en ander materieel ter waarde van bijna 19 miljard dollar aan Israël zal leveren. Bovendien werden andere overeenkomsten gesloten die voor 774 miljoen dollar aan granaten en 583 miljoen dollar aan voertuigen zouden leveren. Helaas is het in de VS altijd een zegen en een vloek. Ze sturen ons graag het oorlogsmaterieel en vragen ons vervolgens te beloven dat we het niet zullen gebruiken zonder hun toestemming.
Terwijl dat in Washington plaatsvond, besloot een groep antisemitische, pro-Palestijnse demonstranten dinsdag in Los Angeles de snelweg 405 te blokkeren. Negen mensen werden gearresteerd en, verrassend genoeg voor Californië, werd niemand overreden.
De inval van Oekraïne in de Russische Koersk-regio gaat door. Sinds het begin vorige week heeft Oekraïne 74 dorpen en kleine steden ingenomen, en zelfs enkele Russische verkeersborden verwisseld met Oekraïens. Ondertussen is in Moskou het alarmniveau verhoogd en is het aantal politieagenten uitgebreid uit angst voor infiltratie van Oekraïense speciale troepen in de stad. Dit volgt op de zwerm Oekraïense drones van zondag die Moskou en een nabijgelegen vliegveld trof. Van zijn kant heeft president Vladimir Poetin officieel alle vredesbesprekingen met Oekraïne beëindigd, wat teleurstellend is omdat ze voorheen zo voorspoedig verliepen.
Hoe erg je ook een hekel hebt aan de knorrige oude man, soms doet Erdogan iets waar je om moet lachen. Zaterdag hadden de zonen van de inmiddels ter ziele gegane politieke bureauleider van Hamas, Ismail Haniyeh, een ontmoeting met de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan, die zijn condoleances betuigde. Volgens sommige rapporten bood hij hen echter niet de 3 miljard dollar van hun vader, die bij Turkse banken was opgeslagen. Dat soort geld kan van pas komen in een land waarvan de economie faalt. Het laatste wat de knorrige dictator tegen de broeders met lege handen hoorde zeggen toen ze wegliepen, was: “En blijf ook van mijn gazon!”
Zoals je leest leven we in de eindtijd. De periode vlak voor de grote verdrukking zoals onder andere beschreven staat in het bijbelboek Daniël en Openbaring. Vind je het spannend? Maakt het je ongerust over hoe het verder moet? Maak daarom vandaag de keuze om een relatie met God aan te gaan. Dat gaat via zijn Zoon Jezus. Hoe? Kijk de video: Hoe kan ik God leren kennen?
Let op – Dit is een vertaalde wekelijkse nieuwsbrief uit het Engels van Amir Tsarfati van Behold Israel. Dit gaat over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.
Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de engelstalige nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.
Als je dat nog niet hebt gedaan, word dan lid van het Telegram-kanaal van Amir Tsarfati. Onlangs passeerde het de 540.000 abonnees, en het neemt nog dagelijks toe. Dat komt omdat Telegram de enige plek is waar iedereen volledig op de hoogte kan worden gehouden van alles wat er gaande is in Israël, het Midden-Oosten en de rest van de wereld, zonder angst om te worden gecensureerd.