Column – Waarom zou je het boek Openbaring lezen?
In de media zijn er sinds vorige week geen corona-doden en geen besmettingen meer. Het Nederlandse volk is weer...
Bekijk bericht
Jarenlang hoopten westerse regeringen op een val van het gewelddadige regime van Bashar al-Assad in Syrië. Zoals het oude gezegde luidt: “Wees voorzichtig met wat je wenst, je zou het zomaar kunnen krijgen.” Eind december 2024 vielen oppositietroepen een verzwakt Assad-regime aan en stortte de regering in als een kaartenhuis.
Plotseling kwam er een nieuwe sheriff de stad binnenrijden, genaamd Ahmed al-Sharaa. Goed verzorgd, gekleed in een pak, zuchtten veel mensen van opluchting. Anderen zeiden echter: “Wacht, staat die gast niet ook bekend als Abu Mohammed al-Julani? Je weet wel, die vermoeide slager die vroeger deel uitmaakte van al-Qaeda?” Maar de westerse regeringen en hun slijmerige mediakanalen brachten de dissidenten snel tot zwijgen door te zeggen: “Misschien, maar dat was toen en dit is nu. En ja, de groep die hij leidt – we noemen het gewoon HTS omdat dat leuker klinkt dan die enge Arabisch klinkende woorden achter de initialen – werd door een aantal landen aangemerkt als terroristische organisatie, waaronder zowel de Verenigde Staten als Rusland, oh, en de Verenigde Naties en de EU ook, maar… hé, heb ik al gezegd hoe mooi hij eruitziet in zijn pak?”
Eens een terrorist, altijd een terrorist.
Toen het hoofdkwartier in Damascus bericht kreeg over deze activiteiten, was de leiding woedend. “Wat doen jullie? Stop de slachtingen niet, natuurlijk. Stop gewoon de video’s, omwille van Allah!”
De situatie is zo nijpend geworden voor de Alawieten, en ook voor sommige Druzen en christenen, langs de Middellandse Zee, dat de mensen contact hebben opgenomen met het enige volk dat ze kennen en wiens woord ze kunnen vertrouwen. Israël. Ongelooflijk, deze mensen die nog maar een paar maanden geleden niets liever wilden dan Israël veranderen in een gigantische parkeerplaats, smeken nu om hulp. Zelfs Alawieten nemen via Instagram contact met mij op en vragen mij om voor hen te bidden en om alle invloed die ik heb aan te wenden om Israël ertoe aan te zetten hen te helpen.
Ik doe wat ik kan om de benarde situatie van de Alawieten aan de wereld bekend te maken. Westerse media verdoezelen de situatie. Sociale media censureren de waarheid. Als je je afvraagt waarom ik zoveel grafische scènes van de slachting van onze voormalige vijanden opneem, dan is dat omdat mensen het moeten weten. Het is niet mijn taak om mensen te veroordelen op basis van hoe ze vroeger over mij en mijn volk dachten. Dat is Gods verantwoordelijkheid. Ik wil alleen dat de wereld op de hoogte is van deze vreselijke slachting, en ik zou je willen vragen om je bij mij aan te sluiten in deze zaak door mijn video’s en berichten over het bloedbad van de Alawieten met zoveel mogelijk mensen te delen. Gelukkig verspreidt het nieuws zich en beginnen sommige regeringen het op te merken. De Verenigde Naties hebben gezegd dat ze erover gaan praten, wat ongetwijfeld een enorme opluchting is voor iedereen. Met een beetje geluk vormen ze zelfs een commissie.
De Koerden zijn een minderheid in Syrië, maar ook in Turkije, Irak en Iran. Ze houden niet van hun gastlanden en hun gastlanden verachten hen absoluut. Toen Assads regime voor het eerst viel, was er even de gedachte dat Syrië misschien op een of andere manier verdeeld kon worden, zodat de Koerden wat eigen land zouden krijgen. Al-Sharaa en zijn HTS verraste iedereen met hoe snel en stevig ze de controle over het centrum en de noordelijke delen van het land overnamen. Het zuiden staat nog steeds onder de facto Israëlische controle. Dit liet de Koerden met een moeilijke keuze achter. Vechten we voor een stuk van dit land of proberen we het met de nieuwe baas te vinden? Na het zien van de slachting van de Alawieten, is het geen verrassing dat de Koerden al-Sharaa benaderden en zeiden: “Hé maat, kunnen we praten?” Nu hebben de Koerden een overeenkomst getekend waarin de Koerden beloven aardig te spelen en Syrië hun invloed zal gebruiken om te proberen Turkije van de rug van de Koerden af te houden. Dit is een grote klap voor de VS, die de Koerdische rebellen altijd als bondgenoten zagen.
Trouwens, hetzelfde geldt voor de Druzen. Zij keken naar de video’s van HTS die hele families uitroeide en nu maken ze ook deals met hun nieuwe Syrische beste vrienden. Dit was een teleurstelling voor Israël, dat hoopte de Druzenbevolking te steunen om hen in het zuiden van Syrië te beschermen.
Nu Fase 1 van het staakt-het-vuren is voltooid, staat Hamas onder druk om akkoord te gaan met een redelijke Fase 2.
Het spreekt voor zich dat de gesprekken in een impasse zitten.
De Israëlische leiders zijn het zat om humanitaire hulp te bieden aan hun vijanden. Wanneer is dit ooit vereist geweest in de geschiedenis van oorlogsvoering? Dus, Israël heeft de instroom van humanitaire vrachtwagens naar Gaza gestopt. Alle vracht in de vrachtwagens zou gewoon door Hamas in beslag worden genomen en vervolgens tegen exorbitante prijzen aan de mensen worden verkocht. Bovendien is de “hongersnood” in Gaza gewoon weer een mediahoax. Je hoeft alleen maar de uitgebreide feesten te zien die elke dag van de Ramadan worden afgesloten om te weten dat er nog steeds genoeg voedsel is in Gaza. Voor Israël is het stoppen van de vrachtwagens echter niet genoeg. Hamas moet worden gedwongen om onze gijzelaars terug te sturen. Dus Israël sneed de toevoer van zoet water naar Gaza af, een hoeveelheid die goed is voor 19% van de behoeften van het gebied. Toen dat niets opleverde, sneden ze de watertoevoer naar de ontziltingsinstallaties af, wat een grote impact zal hebben op de rest van de zoetwatervoorziening. Hopelijk zal dat Hamas er uiteindelijk toe dwingen onze onschuldige slachtoffers aan ons terug te geven.
De Houthi’s hebben het stopzetten van humanitaire hulp aan Gaza gebruikt als voorwendsel om de Rode Zee af te sluiten voor alle Israëlische scheepvaart. Als er schepen van Israëlische eigenaren of onder Israëlische vlag het water ingaan, worden ze vernietigd. Dat is grootspraak voor een groep uitgeputte rebellen. Het is geen wonder dat de onlangs geïnstalleerde stafchef van de IDF, Eyal Zamir, onlangs voorspelde dat “2025 een jaar van oorlog zal worden”.
Ondanks een algemene enthousiaste acceptatie onder lidstaten voor Israël om deel te nemen aan de komende NAVO-voorbereidingsoefeningen, heeft Turkije zijn vetorecht gebruikt om hen buiten te sluiten. President Erdogan zei: “Totdat er een alomvattende, duurzame vrede in Palestina is bereikt, zullen pogingen tot samenwerking met Israël binnen de NAVO niet worden goedgekeurd door Turkije.” Misschien kan hij zijn vrienden bij Hamas vertellen dat ze hun wapens moeten neerleggen en zich moeten overgeven. Dat zal het conflict in een oogwenk beëindigen.
Na al het stampvoeten en de boze woorden heeft Oekraïne ingestemd met een door de Verenigde Staten geleid 30-daags staakt-het-vuren met Rusland tijdens gesprekken in Saoedi-Arabië. Het enige nadeel is dat Rusland niet bij de gesprekken was. Volgens de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio, “ligt de bal nu bij Rusland.”
Tja…met een WEF achtergrond.
Shalom uit het vrolijke, oude Londen, Engeland! Ik zal je zo vertellen wat ik hier doe. Allereerst wil ik jullie allemaal bedanken die mijn pleidooi om terug te vechten in de Grote Oorlog van de Sociale Mediabedrijven serieus hebben genomen. Ik vertelde jullie over de vier wapens die jullie tot je beschikking hebben – Vind ik leuk, Deel, Reageer, Abonneer – en velen van jullie stapten meteen in de strijd. Het is zo makkelijk, gewoon een druk op de knop. Het is onze manier om de man te pakken, als die man toevallig een 24-jarige techneut is, met een bachelordiploma van Cal Berkeley uit 2022 aan zijn muur en niet genoeg levenservaring of gezond verstand om de linkse algoritmes onder zijn bevoegdheid effectief te beheren. Toen jullie terugvochten door te reageren op mijn berichten en mijn kanalen, zagen we dat er een duidelijk verschil werd gemaakt. Dus, bedankt, en blijf alsjeblieft de goede strijd voeren.
De reden dat ik in Engeland ben, is dat ik het audioboek opneem voor ‘The Israel Decree’, dat op 6 mei uitkomt. Ik heb het verhaal voor al mijn non-fictieboeken verzorgd, behalve het eerste, en nog nooit heb ik zoveel emotie ervaren tijdens het schrijven als bij dit boek. Het breekt mijn hart als ik er steeds weer aan word herinnerd dat christenen de leugen geloven dat het huidige Israël niet langer het Israël van de Bijbel is. Deze misleiding is niet nieuw. Door de hele kerkgeschiedenis heen hebben theologen en predikanten Israël aangevallen als Christusmoordenaars en moreel failliete, spirituele wezens. ‘The Israel Decree’ catalogiseert veel van deze aanvallen, en u zult verbaasd zijn over sommige van de genoemde namen.
Het is van groot belang voor de kerk van vandaag om te erkennen dat Gods toewijding aan Abraham en zijn fysieke nakomelingen nog steeds standhoudt. Als het verloren gaat, dan geldt dat ook voor ons begrip van de eindtijd, net als voor ons vertrouwen dat onze eigen redding standvastig en onfeilbaar is. In ‘The Israel Decree’ geef ik de politieke rechtvaardiging voor de staat Israël, de Bijbelse basis voor Israël en het schriftuurlijke bewijs dat het Israël van toen nog steeds Israël is. Ik ga ook rechtstreeks in op de schriftuurlijke passages die vervangingstheologen gebruiken om de kerk op de rechtmatige plaats van Israël te plaatsen. Tegen de tijd dat de lezer dit korte, waarheidsvolle boek uit heeft, zal hij antwoorden hebben op de moeilijke vragen, vertrouwen in wat de Bijbel duidelijk leert en een vastberaden herinnering dat Gods woord nooit verandert en Zijn beloften nooit falen.
Zoals je leest leven we in de eindtijd. De periode vlak voor de grote verdrukking zoals onder andere beschreven staat in het bijbelboek Daniël en Openbaring. Vind je het spannend? Maakt het je ongerust over hoe het verder moet? Maak daarom vandaag de keuze om een relatie met God aan te gaan. Dat gaat via zijn Zoon Jezus. Hoe? Kijk de video: Hoe kan ik God leren kennent over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.
Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de engelstalige nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.
Als je dat nog niet hebt gedaan, word dan lid van het Telegram-kanaal van Amir Tsarfati. Onlangs passeerde het de 615.000 abonnees, en het neemt nog dagelijks toe. Dat komt omdat Telegram de enige plek is waar iedereen volledig op de hoogte kan worden gehouden van alles wat er gaande is in Israël, het Midden-Oosten en de rest van de wereld, zonder angst om te worden gecensureerd.