Meer dan 200.000 raketten gericht op Israel | Amir Tsarfati |11 april 2023

Dr. Mordechai Kedar, een van de favoriete experts van Amir Tsarfati op het gebied van zaken in het Midden-Oosten en de islam, publiceerde gisteren dit artikel in de Hebreeuwse online krant Makor Rishon:

Een expat uit het Midden-Oosten, een aanhanger van Israël, die in Europa woont en voortdurend in contact staat met mensen in Iran en Irak, vertelde mij huninschatting dat Iran van plan is om binnen afzienbare tijd een gecombineerde aanval op Israël te lanceren die omvatten alle krachten die tot haar beschikking staan in de Arabische landen:

* In Libanon – Hezbollah en Hamas met vele duizenden raketten en UAV’s, waarvan sommige nauwkeurig.

* In Syrië– 17 gevechtseenheden (“milities”) gewapend en gereed: Fatimiun, Zinbioun, Nujabaa’, Hezbollah, Abu Al-Fachal Brigade, Atsa’ab Ahl al-Haq, Khorsani Brigade en meer. Iran heeft een zeer groot aantal raketten en UAV’s naar Syrië overgebracht en deze zijn klaar om gelanceerd te worden.

* In Irak – tientallen milities, bewapend met raketten en UAV’s.

* In Jemen – de Houthi’s, die raketten en langeafstands-UAV’s hebben die Israël bereiken.

* In Gaza – Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad met raketten die in staat zijn om de Israel Defense Forces en luchtmachtbases uit te schakelen.

Het is waarschijnlijk dat Iran niets van zijn grondgebied naar Israël zal sturen om zichzelf niet bloot te stellen aan vergelding

​
Tot zover de beoordeling die uit Irak kwam. Commentaar van Amir Tsarfati: 
​
Onder het voorwendsel van de plicht van de moslimwereld om de Al-Aqsa-moskee te redden van de Israëlische bezetting en onderdrukking, zal Iran een geënsceneerde, alomvattende, geïntegreerde en gecoördineerde aanval op Israël uitvoeren. De eerste fase zal een regen van raketten en UAV’s zijn vanuit alle bovengenoemde arena’s samen, en de Iraanse schatting is dat de voorraad onderscheppers van de “Iron Dome” binnen twee tot drie uur na het begin van de luchtaanval op zal zijn. waarna het Israëlische luchtruim open zal zijn en de luchtmacht zal worden beschadigd en aan de grond zal worden gehouden.

De eerste fase, de lucht, zal gepaard gaan met een cyberaanval op Israëlische infrastructuursystemen. Na een volledige dag van een cyberaanval en een regen van raketten en UAV’s die luchtmachtbases, marinebases, legerbases, elektriciteit, computers, communicatie, weg- en waterinfrastructuur zullen raken, begint de tweede fase: een gecoördineerde grondaanval van Libanon, Syrië en Gaza door infanterie, bereden troepen Op crossmotoren en ATV’s, uitgerust met antitankwapens, zullen ze de obstakels oversteken en de Israëlische grondtroepen aanvallen om zo snel mogelijk de Joodse nederzettingen te bereiken.

De berekening van de Iraniërs is dat de mobilisatie van de reserves enkele dagen zal duren en hooguit gedeeltelijk zal zijn vanwege de puinhoop die in het hele land zal ontstaan. IDF-versterkingen zullen niet op tijd aankomen op de verschillende fronten en daarom zullen de reguliere troepen binnen enkele uren instorten in het licht van de grondaanval, zoals gebeurde in het kanaal en de Golan tijdens de Yom Kippoer-oorlog. De invasie van grondtroepen uit Syrië, Libanon en Gaza zal gericht zijn op Israëlische nederzettingen met als doel het Israëlische publiek te demoraliseren en de regering te dwingen zich over te geven om de levens te redden van de vele Israëli’s die zullen worden gevangengenomen door de Arabische en Iraanse milities. . De Israëlische media en vooral de sociale mediagroepen zullen de paniek onder het Israëlische publiek vergroten.

Het is niet duidelijk welke rol de Iraniërs de Palestijnen toeschrijven in de oorlog. Het is echter waarschijnlijk dat Hamas en de Palestijnse Autoriteit hen ertoe zullen aanzetten om alles te doen wat in hun macht ligt om Israëli’s, het leger, de politie en burgers die zich op de weg verplaatsen schade toe te brengen, naast aanvallen op nederzettingen en militaire bases.

​Ook verwachten de Iraniërs dat Arabieren in Galilea en Negev acties ondernemen tegen de IDF en de staat, zoals het blokkeren van wegen, het beschadigen van bruggen, het morsen van olie op wegen, het blokkeren van kruispunten, het beschadigen van hoogspanningslijnen en het aanvallen van Joodse nederzettingen.

(“Operatie Guardian of the Walls maal 4”) Omdat de Nationale Garde nog niet operationeel is, zullen deze operaties grote schade toebrengen aan Israël en zijn vermogen om de grondaanval te weerstaan en aan de andere kant een zeer lage prijs aanrekenen aan degenen die deze operaties.

De internationale reacties:

Rusland en China, de bondgenoten van Iran, zullen “beide partijen oproepen het geweld te staken”, zullen Iran bijna openlijk steunen en informatie verstrekken over wat er in Israël gebeurt. Turkije zal zich aansluiten bij de oproep om gewelddadige acties te staken, maar zal impliciet Iran steunen. In de Arabische en islamitische wereld zullen menigten naar buiten komen voor demonstraties van steun aan Iran en zijn actie om de zionistische entiteit te elimineren, vergelijkbaar met de steun die de menigte gaf aan Hassan Nasrallah in de Tweede Libanonoorlog, 2006. Deze keer, in tegenstelling tot in 2006, Saoedi-Arabië zal geen negatief standpunt innemen ten opzichte van de aanval op Israël.

De Amerikaanse en Europese regeringen zullen niet militair tussenbeide komen, maar zich tevreden stellen met woorden, want niemand in het Westen zoekt een andere gevechtsarena dan de Oekraïense, die de munitiedepots van de NAVO leegmaakt en de wens van haar leiders opdroogt om in te grijpen in oorlogen die zijn niet van hen. Sommigen zullen de Iraanse aanval zien als een kans om van de “hoofdpijn” af te komen waar Israël al jaren een reden voor is, en deze mening is de afgelopen maanden geïntensiveerd nadat de interne puinhoop in de staat Israël ervoor zorgde dat de beeld van een conflicterend en rommelig land met een uitgeputte civiele macht die alle wil om te mobiliseren en te vechten heeft verloren, en aan de andere kant – een richtingloze, onverantwoordelijke, onbestuurbare en machteloze regering die zelfs blokkerende wegen niet adequaat kan behandelen.

Vanuit het Westen gezien is het verlies van Israël niet zo erg, want in ieder geval keerde het Midden-Oosten het Westen de rug toe toen Saoedi-Arabië en zijn Golfpartners – landen die veel belangrijker zijn dan Israël – besloten hun steunt op de zwakke Westerse coalitie en sluit zich aan bij de sterke en groeiende Oostelijke Alliantie die Rusland, China, Iran, Noord-Korea, Venezuela en meer omvat.

De Iraanse regering is zeer onder de indruk van de aanhoudende wens, de Amerikaan in het bijzonder en het Westen in het algemeen, om Iran een plezier te doen, de sancties op te heffen en het te accepteren als een gerespecteerd lid van de familie van naties, terwijl het aantoonbaar de Iraanse vlucht naar de bom. Dit Westerse gedrag wekt in de harten van de besluitvormers in Iran het gevoel dat niemand in het Westen alles en nog wat zal doen op praktisch militair niveau om een lucht- en grondaanval op Israël zoals hierboven beschreven te stoppen.

De Amerikaanse troepen die aanwezig zijn in Oost-Syrië zijn bedoeld om Amerikaanse belangen te beschermen, niet die van Israël, en Iran heeft al meermaals laten zien dat het er geen probleem mee heeft om deze Amerikaanse troepen aan te vallen met raketten en drones. De Amerikaanse regering kent de negatieve houding van de liberale meerderheid in het Amerikaanse jodendom tegenover Israël, en met name in de laatste maanden, en is daarom niet bang dat hij een te hoge publieke en politieke prijs zal betalen als hij Israël de Iraanse invasie op zich. Biden zal natuurlijk voor de camera’s verklaren dat “Israël het recht heeft zich te verdedigen”, maar hij zal proberen geen echte stappen te ondernemen.

​Een gecoördineerde raket- en UAV-aanval is geen theorie; Iran heeft Saoedi-Arabië al zoiets aangedaan op 14 september 2019, en deze aanval veroorzaakte maandenlang enorme schade aan het vermogen van Saoedi-Arabië om olie te exporteren. Dit was waarschijnlijk de reden waarom Saudi-Arabië weigerde toe te treden tot de Abraham-akkoorden en de factor die Saudi-Arabië ertoe bracht – samen met andere partijen – onlangs de afspraken met Israël op te geven en zich aan te sluiten bij het Iraanse kamp. De VS onder het presidentschap van Trump en Europa deden niets tegen Iran na de aanval in 2019, dus het is zeker dat ze vandaag niets zullen doen als Biden president is.

Ik weet niet hoe realistisch dit scenario – een lucht- en grondaanval op Israël – is, maar zelfs als de kans dat het binnen afzienbare tijd gebeurt slechts één procent is, moet de staat Israël optreden als één lichaam, en dat is het ook. erg belangrijk dat de coalitie samenwerkt met de oppositie, om het land voor te bereiden op dit scenario in termen van het leger met al zijn wapens, troepen, troepen en bases, de politie (inclusief de Nationale Garde en de Nationale Garde), elektrische infrastructuur, communicatie en transport, defensief en offensief cyber, beheer van noodsituaties, voedsel- en watervoorziening, enz.

Als het Israëlische publiek wil leven, moet het zich – mentaal en materieel – voorbereiden op een oorlog met de Iraanse octopus die zijn greep heeft weten te krijgen op de mislukte landen grenzend aan Israël: Libanon, Syrië, Irak, Jemen en Gaza, alle landen die hebben bijna niets te verliezen. Het Qatarese geld en het Jihad-mediakanaal Al Jazeera gieten constant vliegtuigbrandstof op het vuur van haat tegen Israël en bereiden de publieke opinie in het Midden-Oosten en de rest van de wereld voor op de grote, laatste campagne. Het Qatari-geld kocht ook politici in het Westen, zodat ze niet zouden zien wat Qatar niet wil dat ze zien, van de schending van de mensenrechten en buitenlandse arbeiders in Qatar tot wat de bondgenoot van Qatar – Iran – van plan is met Israël te doen.

Amir eindigt met de oproep: Mensen, wakker worden. Dit gevaarlijke scenario kan realistisch zijn.