Column – Waarom zou je het boek Openbaring lezen?
In de media zijn er sinds vorige week geen corona-doden en geen besmettingen meer. Het Nederlandse volk is weer...
Bekijk berichtDe IDF is dit weekend op zijn hoogste alertheid vanwege de samenloop van gebeurtenissen op vrijdag.
Individueel zijn ze allemaal een excuus genoeg voor een terreuraanslag. Samen vormen ze een onheilspellende waarschuwing. De commandant van de militaire inlichtingendienst van de Israel Defense Force (IDF) zei vandaag: “We zijn er niet van overtuigd dat het ergste achter de rug is. We staan voor een aantal zeer beladen en gecompliceerde dagen.” Na de gruwelijke gebeurtenissen van 7 oktober beseffen we nu dat we geen enkel risico meer kunnen nemen. Wij zullen nooit meer voor verrassingen komen te staan!
Het was op twee fronten een moeilijke week voor premier Benjamin Netanyahu. Zondag allereerst in het Hadassah-ziekenhuis Ein Kerem in Jeruzalem, waar hij een operatie onderging aan een hernia. De operatie verliep goed en hij werd dinsdag ontslagen. Ten tweede veranderde een vierdaagse demonstratie tegen zijn regering op de derde avond in een kleine rel toen de aanwezigen probeerden door de politiebarricades naar het huis van de premier te breken. De emotie van het moment werd versterkt door de aanwezigheid van enkele familieleden van gijzelaars. Een grote meerderheid van de Israëliërs is sterk verenigd tegen de gemeenschappelijke vijand van Hamas. Deze demonstranten vormen echter een zeer luidruchtige minderheid die zwaar wordt gefinancierd door externe bronnen die op zoek zijn naar flexibeler leiderschap in Israël.
Het IDF Thuisfront Commando bereidt zich voor op het lanceren van een mediacampagne om de Israëliërs voor te bereiden op een oorlog tegen Hezbollah. De terroristische groepering heeft minstens 100.000 strijders op de lijst staan, velen met gevechtservaring uit de Syrische burgeroorlog, en zal naar verwachting tot 5000 raketten per dag op Israël afvuren. De regering is bezig met het opbouwen van enorme noodvoorraden brandstof, voedsel en medische uitrusting en versterkt het elektriciteitsnet. De Bank of Israel heeft kleinere banken opgedragen zich voor te bereiden op een grote vraag naar contant geld in geval van een run op valuta. Verbazingwekkend genoeg is het zo dat ondanks deze sombere voorspellingen de Israëlische aandelenmarkt de afgelopen weken net zo hoog is gestegen als ooit tevoren.
Een UAV raakte een Israëlische marinebasis in Eilat en beschadigde een gebouw, maar veroorzaakte geen verwondingen. Blijkbaar afgevuurd door het Islamitische Verzet van Irak, reisde de drone door het Jordaanse luchtruim en langs de Israëlische verdediging voordat hij de locatie raakte.
Onder de talrijke Israëlische luchtaanvallen op Libanon en Syrië is er één die qua betekenis opvalt. Maandag lanceerden zes F-35-vliegtuigen meer dan twintig raketten op de woningen naast de Iraanse ambassade in Damascus. Onder de zestien doden waren acht Iraniërs. Onder die slachtoffers bevond zich generaal Mohammed Reza Zahedi, commandant van de elite Quds Force van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC), die verantwoordelijk was voor alle wapenleveranties en precieze munitie naar Hezbollah in Libanon. Deze chirurgische aanval, die de nabijgelegen Franse ambassade onaangeroerd liet, veroorzaakte schokgolven door het hele Midden-Oosten. Dinsdag hebben zowel Iran als Hezbollah zware vergelding gezworen in de komende 48 uur. Ik zal, samen met de meeste van mijn mede-Israëli’s, beter slapen zodra dat tijdsbestek voorbij is.
Als je meer wilt weten over de aanval, bekijk dan mijn tien minuten durende Breaking News Update van maandag of mijn uur durende “Q&A met Amir Tsarfati: Israel-Hamas War” van dinsdag, waarin ik 28 vragen beantwoord van kijkers van de livestream. Dit laatste geeft je veel diepgaande informatie die je niet zult horen van je reguliere mediabronnen.
Vrijdag kreeg Hezbollah opnieuw een klap te verwerken als één van de hoogste commandanten, brigadegeneraal. Ahmad Jawad Shahimi werd gedood bij een Israëlische luchtaanval nabij Aleppo, Syrië. Shahimi was verantwoordelijk voor de coördinatie van de wapensmokkel tussen Syrië en Hezbollah.
De strijd in het Shifa-ziekenhuis in Gaza-stad is voorbij. Er werden ruim 900 verdachten aangetroffen, van wie van 513 werd bevestigd dat ze lid waren van Hamas of de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ). Veel wapens werden in beslag genomen en de infrastructuur werd vernietigd. De strijd in Khan Yunis gaat verder en begin deze week viel de Israëlische luchtmacht meer dan 25 terroristische doelen aan, waaronder pakhuizen voor militair materieel en andere infrastructuur.
Tragisch genoeg werden zeven arbeiders van de World Central Kitchen (WCK), een humanitaire hulpgroep, per ongeluk gedood door een Israëlische luchtaanval. Premier Netanyahu verontschuldigde zich snel voor het incident en voegde eraan toe: “Dit gebeurt in een oorlog. Wij voeren een grondig onderzoek uit en staan in contact met de overheden. Wij zullen er alles aan doen om herhaling te voorkomen.” De premier heeft gelijk. In oorlogen gebeuren tragische ongelukken. We zijn diepbedroefd voor de families van degenen die hun leven hebben verloren.
Er kwamen de afgelopen week enkele bemoedigende woorden uit Washington voor de verandering. Ten eerste vertelde John Kirby, adviseur voor nationale veiligheidscommunicatie van het Witte Huis, dinsdag op een persconferentie dat de Amerikaanse regering “geen incidenten heeft gevonden waarbij de Israëli’s het internationale humanitaire recht hebben geschonden.” Hoewel het geen bevestiging is, is het in ieder geval geen kritiek.
De dag ervoor kwamen Amerikaanse en Israëlische functionarissen uit gezamenlijke virtuele gesprekken en beweerden dat ze overeenstemming hadden bereikt over hun gedeelde doelstelling ‘om Hamas in Rafah verslagen te zien worden’. Waar ze van mening verschillen, is dat de regering-Biden plannen wil om alle niet-strijders te verplaatsen vóór een aanval. Israël heeft gezegd dat zij de kwestie zullen overwegen.
Er zijn bepaalde verhalen waarvan ik denk dat ze de mensen in het Westen naar adem doen snakken en verwonderd hun hoofd schudden, terwijl wij mensen uit het Midden-Oosten alleen maar knikken en zeggen: “Ja, dat is de normale gang van zaken.” Vorige week vergeleek de Turkse president Recep Tayyip Erdogan de premier en het kabinet van Israël met moderne nazi’s en zei dat hij ‘Netanyahu naar Allah zou sturen’.
Deze week neemt Erdogan contact op met Israël in de hoop de betrekkingen tussen de twee landen te verbeteren. Wat veranderde? De partij van de Turkse president werd verslagen bij de verkiezingen, waarbij de seculiere belangrijkste oppositiepartij in veel van de grote steden enorme overwinningen behaalde.
Als het u cynisch in de oren klinkt als ik Erdogan’s kritiek op Netanyahu als louter politieke bombast bestempel, dan zult u misschien de vice-ambassadeur van Turkije in Israël geloven. Hij zei: “Erdogan’s harde retoriek tegen Israël komt voort uit Erdogan’s politieke overwegingen bij de lokale verkiezingen in Turkije.” Interpretatie – “De president wilde dat zijn partij het goed zou doen, dus gooide hij jullie Joden onder de bus. Maar nu de verkiezingen voorbij zijn, laten we vrienden zijn.”
Het is zo typisch, maar er moet toch enige eer worden gegeven. Politici over de hele wereld doen precies hetzelfde. Alleen wij, mensen uit het Midden-Oosten, hebben het lef om er regelrecht voor uit te komen en het toe te geven.
Kim Jong-un heeft een nieuw speeltje. Dinsdag hield de gerespecteerde kameraad toezicht op de lancering van de Noord-Koreaanse hypersonische ballistische ballistische raket Huasong-16B. Hopelijk zal de kluizenaarleider er voorzichtig mee zijn, zodat hij niet per ongeluk iemands oog eruit schiet…
Gisteren heeft de grootste aardbeving die Taiwan in een kwart eeuw heeft meegemaakt het eiland opgeschud. Met een magnitude van 7,2 doodde de beving negen mensen en verwondde meer dan 900 mensen, terwijl minstens 50 anderen vermist raakten. Veel gebouwen in de stad Hualien aan de oostkust liepen grote schade op.
Shalom uit de weelderige Jizreëlvallei! Als ik vanuit mijn huis naar de uitgestrekte landbouwgronden beneden kijk, is het moeilijk te geloven dat mijn land in oorlog is. Het is prachtig, sereen, pastoraal – totdat een gevechtsvliegtuig van de Israëlische luchtmacht op lage hoogte boven mijn hoofd vliegt en landt op de nabijgelegen luchtmachtbasis. Aan de ene kant is er een prachtige kleurrijke overvloed die het land vult. Aan de andere kant is er oorlog. Dat is al duizenden jaren de combinatie van Israël.
Vanwege het unieke karakter van dit land zijn de gevechten echter niet beperkt tot het fysieke. Ja, er is de oorlog in Gaza, de voortdurende schermutselingen met Libanon en Syrië, en het indirecte conflict met Iran via zijn bondgenoten, dat soms, zoals vorige week, heel direct wordt. Het is deze actie van bloed en bommen die de krantenkoppen haalt, tot protesten leidt, ervoor zorgt dat de Verenigde Naties dwaze resoluties aannemen en wordt omgezet in politiek voer voor de komende verkiezingen. En het is terecht dat dit gewelddadige conflict de juiste aandacht krijgt. Er gaan levens verloren aan beide kanten van de gevechtslinies en het humanitaire lijden is wijdverbreid als gevolg van de minachting die Hamas voelt voor zijn eigen volk, waarbij burgers als menselijk schild worden gebruikt en ziekenhuizen en scholen in militaire bases worden veranderd.
De andere oorlog begon echter niet op 7 oktober. Het is waar dat deze sindsdien is verergerd, maar het is een strijd die al sinds de vroege kerk gaande is. Dit is een geestelijke strijd om de legitimiteit van het Joodse volk en, sinds 1948, van de staat Israël. Het is voor mij verbazingwekkend hoeveel christenen geloven dat God klaar is met de Joden. Of het nu komt door hun afgodische verleden dat tot hun ballingschap heeft geleid, of omdat er 2000 jaar geleden een groep van hen was die verantwoordelijk was voor de kruisiging van Jezus, ze hebben het gevoel dat God eindelijk genoeg had van dat opstandige volk en hen aan de kant heeft gezet. ten gunste van de kerk. En nogmaals, dit is niets nieuws. De hele reden dat Paulus Romeinen 9-11 schreef, was om precies deze misvatting aan te pakken. Het is ook de reden waarom ik enkele jaren geleden het boek Israël en de Kerk schreef.
Wij voeren geen oorlog in Gaza of in het noorden. Wij voeren de geestelijke strijd die de vijand al sinds mensenheugenis tegen God en Zijn uitverkoren volk voert. Ik nodig je uit om je bij ons aan te sluiten in deze strijd. Investeer tijd om te leren hoe we er zeker van kunnen zijn dat, net zoals een vader zijn kinderen nooit in de steek zal laten, onze God nooit de mensen van wie Hij houdt zal afwijzen – verwijzend naar zowel het heilige volk van Israël (Deuteronomium 7:6) als het heilige volk van de wereld, de kerk (1 Petrus 2:9). Grijp vervolgens, gewapend met deze kennis, de kansen die God biedt om de mensen om u heen te laten weten dat God Zijn volk, de Joden, inderdaad heeft teruggevoerd naar het beloofde land, precies zoals Hij in Ezechiël 36-37 had gezegd, en hen heeft hersteld. als natie. En ja, de Heer heeft een toekomstplan voor Israël dat een massale opwekking zal omvatten in de eindtijd (Romeinen 11:25-29) en een verzoening met Degene die zij hebben doorstoken (Zacharia 12:10)
Jeremia 31:3-4,6
De HEER is vanouds aan mij verschenen en zei: ‘Ja, ik heb je liefgehad met een eeuwige liefde; daarom heb ik je met liefdevolle vriendelijkheid getekend. Ik zal je opnieuw bouwen en je zult herbouwd worden, o maagd van Israël! …. Want er zal een dag komen waarop de wachters op de berg Efraïm zullen roepen: ‘Sta op en laten wij optrekken naar Sion, naar de HEER, onze God.’”
Let op – Dit is een vertaalde wekelijkse nieuwsbrief uit het Engels van Amir Tsarfati van Behold Israel. Dit gaat over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.
Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de engelstalige nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.