3 redenen: Waarom is de oorlog in Psalm 83 al geweest in 1948 en komt die van Ezechiël 38 nog?

Heeft de dreiging van Iran met zijn terroristische groeperingen in Syrië, Libanon, Hamas en Jemen te maken met de oorlog zoals voorspelt in Psalm 83?  Ik denk het niet. Omdat er 3 redenen zijn die er op wijzen dat Psalm 83 al in 1948 in vervulling is gegaan.

De eindtijdoorlog die beschreven staat in Ezechiël 38 moet nog plaatsvinden. Hoogstwaarschijnlijk binnenkort, vlak voor de grote verdrukking.

Om dit de onderbouwen eerst een gedeelte uit Psalm 83. De psalmist Asaf schreef een profetisch lied over een toekomstige tijd waarin landen zich zouden verenigen om Israël van de aardbodem te vegen. Een deel uit deze profetische psalm:

²God, houd u niet stil,
zwijg niet, God, zie niet lijdzaam toe.
³Uw vijanden roeren zich,
trots heffen uw haters het hoofd.
⁴Tegen uw volk smeden zij een complot,
ze spannen tegen uw lieveling samen
⁵en zeggen: ‘Kom, wij verdelgen dit volk,
Israëls naam wordt nooit meer genoemd.’

⁶Want samen hebben zij in hun hart beraadslaagd;
dezen hebben een verbond tegen U gesloten:
⁷de tenten van Edom en de Ismaëlieten,
Moab en de Hagrieten,
⁸Gebal, Ammon en Amalek,
Filistea met de bewoners van Tyrus.
⁹Ook Assyrië heeft zich bij hen aangesloten,
zij zijn voor de zonen van Lot een sterke arm geweest.

(uit de Herziene Staten Vertaling)

Regelmatig lees ik dat we binnenkort te maken krijgen met de vervulling van deze profetie gezien de dreiging vanuit diverse buurlanden naar Israël. Zo zijn er momenteel meer dan 250.000 raketten en projectielen op Israël gericht vanuit omliggende landen.

Op het eerste gezicht lijkt een profetische vervulling van Psalm 83 zeker aannemelijk. Wanneer je echter de feiten nauwkeurig bekijkt, wordt het duidelijk dat dit niet de oorlog uit Psalm 83 kan zijn. Er zijn drie redenen waarom de vervulling van Psalm 83 nu niet in vervulling gaat, maar 75 jaar geleden al heeft plaatsgevonden, in 1948.

Eerste reden: De naam van Israël

Psalm 83 gaat over ervoor zorgen dat de naam “Israël” nooit meer genoemd wordt.  Na het neerslaan van de opstand van Bar Kokhba in 136 na Christus, waren de Romeinen de Joodse opstanden beu. In een poging om de Joodse identiteit af te breken, werd de naam van Jeruzalem omgedoopt tot Aelia Capitolina en werd de naam Judea omgedoopt tot Syria Palestina. Op dat moment verdween de naam Israël. En dat bleef meer dan 1800 jaar zo. Op 14 mei 1948 werd de staat Israël plotseling weer opgericht. Onmiddellijk kwamen de omringende landen tegen hen in opstand. De naam Israël was teruggekeerd, maar ze waren vastbesloten om ervoor te zorgen dat het Joodse volk vernietigd werd en de naam Israël nooit meer terug zou komen.

Tweede reden: De genoemde volkeren

Je kunt als het ware 2 schillen tekenen rondom Israël. Een eerste schil met landen die grenzen aan Israël en een tweede schil die tegen deze eerste schil aan ligt. Dus op iets afstand.

De landen die genoemd worden in Psalm 83 liggen in deze eerste schil. In 1948 stonden Egypte, Transjordanië, Irak, Syrië, Libanon en Saoedi-Arabië allemaal op tegen de nieuwe staat Israël. De meeste landen – dichtbij gelegen rondom Israël – verachten de Iraanse milities en de inmenging van het islamitische regime in hun regering en samenleving. In feite spreken de leiders van deze naties zich uit tegen een mogelijke aanval op Israël.

In het scenario van vandaag staat er – tot op dit moment – maar één land op tegen Israël: Iran. In Syrië is het niet de regering van Bashar al-Assad die de raketten op Israël richt. Het zijn de vele Iraanse proxy-milities; de terroristische organisaties. Raketten staan klaar om afgevuurd te worden vanuit Libanon, maar het zijn niet de Libanese militairen die ze bemannen. Het is Hezbollah, een proxy-terroristische organisatie die wordt gesteund door Iran. In Jemen en Irak zijn het ook de Iraanse proxy-terroristische milities die hun raketten op Israël richten. In feite is er op dit moment maar één land dat opstaat tegen Israël: Iran. En dit land wordt niet genoemd in Psalm 83. Wel in Ezechiël 38.

Daarnaast: Momenteel hebben Jordanië en Egypte allebei vredesverdragen met Israël. Libanon en Syrië worden ook genoemd, maar vandaag zijn ze zo disfunctioneel dat ze nauwelijks bestaan als soevereine, onafhankelijke landen.

De landen die in Ezechiël 38 worden genoemd in de oorlog vlak voor de eindtijd liggen allemaal in de tweede schil: Rusland, Turkije, Iran, Soedan  en Libië. Waarbij is voorspeld dat Rusland de leiding zal gaan nemen gebaseerd vanwege economische motieven. Het lijkt dat we op dit moment te maken hebben met de voorbereidingen hierop, maar het is nog niet zover.

In het scenario van vandaag staat er – tot op dit moment – maar één land op tegen Israël: Iran. In Syrië is het niet de regering van Bashar al-Assad die de raketten op Israël richt. Het zijn de vele Iraanse proxy-milities; de terroristische organisaties. Raketten staan klaar om afgevuurd te worden vanuit Libanon, maar het zijn niet de Libanese militairen die ze bemannen. Het is Hezbollah, een proxy-terroristische organisatie die wordt gesteund door Iran. In Jemen en Irak zijn het ook de Iraanse proxy-terroristische milities die hun raketten op Israël richten.

Er worden op dit moment nauwe banden opgebouwd tussen Rusland, Iran en Turkije. Wil je hier meer over weten: lees dan de blog: Wat zegt de oorlog Rusland-Oekraine over de eindtijd?

Derde reden: De timing

Psalm 83 gaat over een oorlog, maar die oorlog vond in 1948 plaats. Toen de staat Israël werd geboren, bewapenden alle aangrenzende staten uit de ‘eerste’ cirkel zich en vielen aan. Wat was hun doel? Ze wilden direct de pasgeboren natie Israël doden voordat het de kans kreeg om voor het eerst adem te halen. Ze wilden voorkomen dat de natie Israël zou ontstaan. Ze wilden voorkomen dat de naam Israël weer gevestigd zou worden .

Aanvankelijk stond wereldwijd niemand achter Israël. Zelfs het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken vond niet dat de natie Israël erkend moest worden. Maar president Harry Truman verraste hen allemaal door als eerste wereldleider het bestaan van deze nieuwe natie te aanvaarden.

Ondanks de inspanningen van Israëls vijanden waren ze geen partij voor een almachtige God die Zijn beloften aan het kleine volk vervulde. Net als in Psalm 83 riepen de mensen om goddelijke hulp en die werd gegeven.

Dus, wat gebeurt er vandaag? In plaats van dat een reeds vervulde Psalm 83 wordt uitgespeeld, zie ik eerder een aanloop naar Ezechiël 38. Er worden allianties gesloten en wapens ‘uitgewisseld’ ter voorbereiding op de ‘coalitie’ Rusland, Iran, Turkije, Soedan en Libie om uiteindelijk een grootscheepse aanval op Israël te ontketenen. Zeg ik hiermee dat de dreiging vanuit Iran al de Ezechiël 38 oorlog is? Nee. Kan het ermee te maken hebben? Ik geloof dat het heel waarschijnlijk is.